แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การรถไฟแห่งประเทศไทยซื้อสินค้าจากโจทก์ผู้ขาย ซึ่งอยู่ในประเทศไทย การทำสัญญาซื้อขายตลอดจนการชำระราคาก็ทำในประเทศไทย ตามวิธีการที่ให้การรถไฟชำระเงินโดยเปิดเลตเตอร์อ๊อฟเครดิตต่อธนาคารในประเทศไทยตามข้อตกลงที่ได้กำหนดกันไว้ในสัญญาซื้อขาย โจทก์จึงมีหน้าที่ต้องออกใบรับเงินตามความในมาตรา 105 แห่งประมวลรัษฎากร หลักฐานการรับเงินเลตเตอร์อ๊อฟเครดิตตามวิธีการและประเพณีของธนาคารที่บริษัทในต่างประเทศตัวแทนโจทก์ทำให้ไว้แก่ธนาคารในต่างประเทศผู้จ่ายเงินไม่ถือว่าเป็นใบรับตามความในมาตรา 105 นั้น และไม่ได้รับความยกเว้นไม่ต้องเสียอากรตามประมวลรัษฎากร.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกล่าวหาว่าโจทก์เป็นผู้ขายสินค้าในประเทศต่าง ๆ ให้แก่การรถไฟแห่งประเทศไทย ซึ่งเมื่อการรถไฟ ฯ ได้ชำระราคาตามสัญญาซื้อขายแล้ว โจทก์ไม่ออกใบรับปิดแสตมป์บริบูรณ์ตามประมวลรัษฎากรให้แก่การรถไฟ ฯ ผู้ซื้อ จึงสั่งให้รับผิดเสียอากรและเงินเพิ่ม ในการเรียกเก็บเงินอากรรายนี้ จำเลยมิได้ดำเนินการให้ถูกต้องตามประมวลรัษฎากร จึงไม่ชอบ ไม่อาจเรียกเก็บจากโจทก์ได้ หน้าที่และความรับผิดของโจทก์ก็ขาดอายุความแล้ว ขอให้ศาลพิพากษาว่าคำสั่งของจำเลยให้โจทก์เสียเงินอากรไม่ชอบ และขอให้เพิกถอนคำสั่ง
จำเลยให้การและเพิ่มเติมคำให้การว่า ในการขายสิ่งของให้แก่การรถไฟ ฯ โจทก์ในฐานะผู้ขายมิได้ออกใบรับปิดแสตมป์บริบูรณ์ตามประมวลรัษฎากร เจ้าหน้าที่ของจำเลยตรวจพบเข้า จึงได้เรียกเก็บอากรที่โจทก์ต้องเสีย อายุความที่โจทก์อ้างเป็นคนละเรื่องกับคดีนี้ สิทธิเรียกร้องของจำเลยในการเรียกเก็บภาษีอากรและเงินเพิ่มยังไม่ขาดอายุความ ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง ขอให้ศาลยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานโจทก์จำเลยแล้วพิพากษาว่า โจทก์เป็นผู้ขายทรัพย์ให้การรถไฟ ฯ และมีหน้าที่จะต้องออกใบรับเงินตามประมวลรัษฎากร มาตรา ๑๐๕ หลักฐานการรับเงินตามวิธีการจ่ายเงินตามเลตเตอร์อ๊อฟเครดิตไม่ใช่ใบรับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การรถไฟแห่งประเทศไทยซื้อสินค้าจากโจทก์ผู้ขายซึ่งอยู่ในประเทศไทย การทำสัญญาซื้อขายตลอดจนการชำระราคาก็ทำในประเทศไทยตามวิธีการที่ให้การรถไฟ ฯ ชำระเงินโดยเปิดเลตเตอร์อ๊อฟเครดิตต่อธนาคารในประเทศไทย ตามข้อตกลงที่กำหนดกันไว้ในสัญญาซื้อขาย โจทก์จึงมีหน้าที่ต้องออกใบรับเงินตามความในมาตรา ๑๐๕ แห่งประมวลรัษฎากร หลักฐานการรับเงินเลตเตอร์อ๊อฟเครดิตตามวิธีการและประเพณีของธนาคารที่บริษัทต่างประเทศตัวแทนโจทก์ทำให้ไว้แก่ธนาคารในต่างประเทศผู้จ่ายเงินไม่ถือว่าเป็นใบรับตามความในมาตรา ๑๐๕ นั้น และไม่ได้รับความยกเว้นไม่ต้องเสียอากรตามประมวลรัษฎากร ข้อตัดฟ้องของจำเลยไม่จำต้องวินิจฉัย
พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์.
