แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่าจำเลยมีแป้งเชื้อสุราไว้เป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบว่าจำเลยมีไว้เพื่อเจตนาจะทำน้ำสุราจึงจะลงโทษจำเลยได้ อ้างฎีกาที่ 438/2471 ที่ +67/2472
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า ส.จำเลยมีลูกแป้งสำหรับทำน้ำสุราเถื่อนไว้โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษ
ส.จำเลยต่อสู้ว่า ลูกแป้งของกลางนั้นจำเลยมีไว้เพื่อทำยา หามีความผิดไม่
ศาลเดิมพิพากษาว่าโจทก์จะต้องนำสืบให้ได้ความว่าจำเลยมีแป้งนั้นไว้เพื่อทำน้ำสุราเถื่อนจึงจะลงโทษได้ แต่โจทก์หามีพะยานมาสืบไม่ พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาว่าตาม ม.๓๘ แห่งพ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.๑๒๔๘ โจทก์ไม่จำต้องนำสืบถึงเจตนาของจำเลยเพียงแต่มีลูกแป้งชนิดนั้นไว้ก็ลงโทษได้
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีชนิดนี้ศาลฎีกาได้เคยพิพากษาไว้แล้ว คือฎีกาที่ ๔๓๘/๒๔๗+ ที่ ๒๖๗/๒๔๗๒ ซึ่งวินิจฉัยว่า การมีแป้งไม่ใช่มีเครื่องกลั่นหรือเครื่องทำน้ำสุรา เว้นไว้แต่จะมีไว้เพื่อต้มกลั่นสุราจึงจะมีผิด เรื่องนี้โจทก์แถลงว่าที่จำเลยมีแป้งของกลางไว้เพื่อเจตนาจะทำน้ำสุราเถื่อนนั้น โจทก์ไม่มีพะยานสืบ จึงเป็นอันลงโทษจำเลยไม่ได้พิพากษายืนตามศาลล่าง
