แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดซึ่งมิใช่ความผิดส่วนตัวเจ้าพนักงานทำการสอบสวนโดยผู้ไม่มีส่วนได้เสียมาร้องทุกข์นั้น ไม่ทำให้การสอบสวนนั้นเสียไป
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่า จำเลยลักสังกะสีลูกฟูกอันเป็นมฤดกของนายวิกเตอร์ยังผู้ตายซึ่งนางเลี๊ยะยังภริยาเป็นผู้มีส่วนได้รับมฤดก ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๙๓
ศาลจังหวัดเชื่อว่าจำเลยลักทรัพย์รายนี้จริง แต่ฟังว่านางเลี๊ยะยังมิใช่ภริยาผู้ตายเป็นเพียงนางนำเรอหรือลูกจ้าง ไม่ได้เป็นเจ้าทุกข์ในคดีไม่มีอำนาจร้องทุกข์ให้เจ้าพนักงานสอบสวนฟ้องร้องได้ แม้จำเลยจะลักสังกะสีไปจริงก็ ลงโทษจำเลยไม่ได้เพราะไม่ตรงกับฟ้อง จึงพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นพ้องกับศาลชั้นต้นในข้อจำเลยลักทรัพย์ แต่ข้อที่ว่านางเสี๊ยะยังเป็นเพียงนางบำเรอ อัยยการก็ยังมีอำนาจที่จะฟ้องได้ โดยไม่ต้องอาศัยอำนาจของเจ้าทุกข์หรือผู้เสียหายข้อเท็จจริงในคดีนี้ก็ไม่ต่างกับฟ้องเพราะสาระสำคัญของฟ้องก็คือหาว่า จำเลยลักทรัพย์ในกองมฤดกของนายวิกเตอร์ยังซึ่งนางเลี๊ยะยังมีส่วนได้อยู่ด้วย จึงพิพากษากลับศาลชั้นต้น ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๙๓
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ไม่มีบท กฎหมายใดที่บังคับว่าความอาญาที่ใช่ความผิดต่อส่วนตัวต้องมีผู้เสียหายร้องทุกข์จึงจะทำการสอบสวนได้ ฉะนั้นการสอบสวนนี้จึงใช้ได้ และข้อเท็จจริงในคดีนี้ก็ไม่ต่างกับฟ้องแต่อย่างใด โจทก์สืบสมว่าเป็นมฤดกของนายวิกเตอร์ยัง จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
