แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การมีข้าวไว้ในครอบครอง จะมีความผิดต่อเมื่อได้มีประกาศของคณะกรรมการ ฯ ซึ่งประกาศให้ไปแจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ แล้วผู้มีข้าวไม่ไปแจ้ง เพื่อขอรับอนุญาตให้มีภายในระยะเวลาที่กำหนดไว้ในประกาศนั้น ฟ้องของโจทก์ไม่ปรากฏว่าได้มีประกาศของคณะกรรมการเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ฟ้องของโจทก์จึงไม่แสดงให้เห็นเป็นความผิด ลงโทษจำเลยไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีข้าวสาร ๑๓๐๐ กิโลกรัม จำนวน ๑๓ กระสอบ ไว้ในครอบครองในเขตต์ซึ่งคณะกรรมการได้ประกาศกำหนดเป็นเขตต์ห้ามกักกันข้าว โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษและริบของกลาง จำเลยรับสารภาพ ศาลชั้นต้นลงโทษและริบของกลาง จำเลยรับสารภาพ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว ๒๔๘๙ มาตรา ๕, ๗, ๑๓. พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว (ฉบับที่ ๒) ๒๔๘๙ มาตรา ๓, ๕, ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๕๙ ปรับจำเลย ๘๐ บาท ริบข้าวของกลาง ส่วนที่เกิน ๑๐๐๐ กิโลกรัม นอกนั้นคืนจำเลย
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ฟ้องของโจทก์ขาดองค์ประกอบความผิด เป็นฟ้องไม่สมบูรณ์ พิพากษากลับยกฟ้อง คืนข้าวของกลางแก่จำเลย
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การมีข้าวไว้ในครอบครอง จะมีความผิดต่อเมื่อได้มีประกาศของคณะกรรมการ ฯ ซึ่งประกาศให้ไปแจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ แล้วผู้มีข้าวไม่ไปแจ้ง เพื่อขอรับอนุญาตให้มีภายในระยะเวลาที่กำหนดไว้ในประกาศนั้น แต่ฟ้องของโจทก์ไม่ปรากฏว่า ได้มีประกาศของคณะกรรมการเกี่ยวแก่เรื่องนี้อย่างใดไม่ ฉะนั้นฟ้องของโจทก์จึงไม่แสดงให้เห็นเป็นความผิด ลงโทษจำเลยไม่ได้
พิพากษายืน
