แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่จะได้กรรมสิทธิโดยครอบครองทรัพย์สินของผู้อื่นนั้นอาศัยเกณฑ์ที่ผู้เข้าอยู่ครอบครองมิได้อาศัยเกณฑ์ที่เจ้าของเดิมละทิ้ง
ย่อยาว
ที่วิวาทโจทก์ได้รับโอนกรรมสิทธิมาตั้งแต่ พ.ศ.๒๔๖๖ ต่อมาสัก ๓ ปีโจทก์นำเจ้าพนักงานไปรังวัดสอบเขตต์ตามโฉนดครั้งหนึ่ง แลในพ.ศ.๒๔๗๕ ได้นำเข้าหลวงพิเศษวัดแบ่งที่ดินรังวัดตามโฉนดอีกครั้งหนึ่งทั้ง ๒ ครั้งไม่มีผู้ใดตั้งวิวาท จำเลยเข้ามาทำในที่ของโจทก์เพียง ๓-๔ ปี
ศาลเดิมตัดสินขับไล่จำเลย
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์ละทิ้งตั้ง ๑๐ ปีขาดกรรมสิทธิ จึงพิพากษายกฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่าตามข้อเท็จจริงข้างต้นโจทก์จะได้ทำที่เป็นนาหรือไม่ได้ทำก็ไม่ถือว่าได้ละทิ้ง จำเลยจะได้กรรมสิทธิตามมาตรา ๑๓๘๒ ต่อเมื่อได้ครอบครองมาเป็นเวลา ๑๐ ปี แต่เมื่อจำเำลยครอบครองมาเพียง ๓-๔ ปี โจทก์ยังมีสิทธิฟ้องได้ จึงพิพากษาบังคับคดีตามศาลเดิม
