แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์จำเลยพิพาทกันมีทุนทรัพย์ 500 บาทแล้วมีผู้ร้องสอดเข้ามา ตั้งข้อพิพาทกับจำเลยอีกส่วนหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับข้อพิพาทระหว่างโจทก์จำเลยดังนี้ จะเอาราคาทรัพย์ในส่วนที่ผู้ร้องสอดเข้ามารวมกับทุนทรัพย์ตามฟ้องด้วยไม่ได้เพื่อทำให้คดีของโจทก์มีทุนทรัพย์เกิน 500 บาทนั้นไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลแสดงว่าที่ดินพิพาทราคา ๔๕๐ บาท เป็นของโจทก์ และเรียกค่าเสียหายอีก ๕๐ บาท รวมเป็นทุนทรัพย์ ๕๐๐ บาทจำเลยเถียงกรรมสิทธิและปฏิเสธค่าเสียหาย
ในการทำแผนที่พิพาท จำเลยชี้ที่ทึว่าเป็ฯของจำเลยเกินไปจากที่พิพาทกับโจทก์ นางพุ่มคัดค้านว่าที่ที่จำเลยชี้เกินไปนี้เป็นของนางพุ่ม จึงร้องสอดเข้ามาขอค่าคดีกับจำเลยร่วมกับโจทก์ ศาลชั้นต้นอนุญาตที่ส่วนนี้ราคา ๑๐๐ บาท
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์และคำร้องสอดของนางพุ่มในประเด็นข้อเท็จจริง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์และนางพุ่มฎีกา แต่ฎีกาได้เฉพาะข้อ ก.ม.ทีว่าคดีมีทุนทรัพย์เกิน ๕๐๐ บาท ศาลชั้นต้นมีผู้พิพากษานายเดียว ดำเนินกระบวนการพิจารณาและพิพากษาคดีไม่ชอบด้วยพระธรรมนูญศาลยุติธรรม
ศาลฎีกาเห็นวา โจทก์จำเลยพิพาทกันมีทุนทรัพย์เพียง ๕๐๐ บาท ส่วนที่นางพุ่มร้องสอดเข้ามานั้น เป็นการตั้งข้อพิพาทกับจำเลยอีกส่วนหนึ่งไม่เกี่ยวกับข้อพิพาทระหว่างโจทก์จำเลย ฉะนั้นจึงเอาราคาที่ดินในสว่นที่นางพุ่มร้องสดเข้ามารวมกับทุนทรัพย์ตามฟ้องโจทก์ด้วยไม่ได้ การอุทธรณ์ฎีกาโจกท์และนางพุ่มก็เสียค่าฤชาธรรมเนียมศาลคนละต่างหาก ฉะนั้นจะถือว่าเป็นคดีมีทุนทรัพย์ เกิน ๕๐๐ ลาทไม่ได้ ผู้พิพากษาศาลชั้นต้นนายเดียวก็มีอำนาจพิจารณาพิพากษาได้ จึงพร้อมกันพิพากษายืน
