แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พฤตติการณ์อย่างไรเป็นผิดฐานฉ้อโกง
ย่อยาว
ได้ความว่า พ.จำเลยผิดสัญญาไม่ใช่เงินตามยอมต่อศาล โจทก์จึงยึดที่นา ๒ แปลงซึ่งมีชื่อบิดามารดาจำเลยเป็นผู้ถือกรรมสิทธิในระวางนั้น อ.จำเลยประกาศรับมฤดกที่นาที่โจทก์ยึดนี้ ซึ่ง พ.มีส่วนควรได้อยู่ด้วย แต่ พ.ไม่คัดค้าน แล้วร.จำเลยได้ร้องขัดทรัพย์รายที่โจกท์นำยึดไว้ และได้ความต่อไปว่าผู้ที่ควรได้มฤดกตกลงกันว่า ถ้าใครรับใช้หนี้แลออกเงินค่าทำศพมารดาจะให้ได้ที่นา ๒ แปลงนี้ อ.แล ร.จำเลยเป็นผู้ใช้หนี้ แลเงินค่าทำศพมารดาไปจึงได้ที่นา ๒ แปลงนี้ ศาลเดิมเห็นว่าแม้การโอนรับมฤดกรายนี้ได้กระทำภายหลังที่นายคง นางพลอยทำยอมใช้เงินแก่โจทก์ จำเลยก็ยังไม่มีผิด จึงพิพากษาให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้ไม่ได้ความว่า จำเลยเพทุบายบังอาจเอาทรัพย์นั้นไปหรือซ้อนเร้นหรือโอนหรือนำส่งแก่ผู้อื่นหรือแกล้งเพทุบายร้องเรียนว่าเป็นทรัพย์ของตนเองหรือแกล้งว่าตนมีส่วนกรรมสิทธิในทรัพย์นั้นหรือแกล้งให้ตนต้องคำพิพากษาว่าเป็นหนี้สินประการใดประการหนึ่ง รูปคดีจึงไม่เข้าความผิดฐานฉ้อโกง ตามมาตรา ๓๐๘ พิพากษาให้ยืนตามศาลล่าง
