แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้เป็นหุ้นส่วนออกจากหุ้นโดยคนภายนอกไม่รู้ หุ้นส่วนต้องรับผิดในกิจการที่หุ้นส่วนคนนั้นทำไว้ หุ้นส่วนทำสัญญารับรองหนี้โดยหุ้นส่วนอื่น ๆ ไม่คัดค้าน หุ้นส่วนทั้งหมดต้องรับผิด
ย่อยาว
ได้ความว่าสามีโจทก์ได้เช่าโรงสีจำเลยสีเข้ามีกำหนด ๒๘ เดือน ค่าเช่าเดือนละ ๗๐๐ บาท ในระวางเช่าสามีโจทก์ได้ตกลงกับจำเลยทำการซ่อมแซมโรงสี โดยสามีโจทก์ออกเงินทดรองไปก่อน แล้วคิดหักกับเงินค่าเช่า ต่อมาสามีโจทก์ตาย โจทก์ปฏิบัติตามสัญญาจนครบกำหนดเช่าแล้วคิดหักบัญชีกัน จำเลยที่ ๒ บุตรจำเลยที่ ๑ ในฐานะเป็นผู้แทนยี่ห้อเต๊กง่วน ได้ทำหนังสือสัญญารับรองหนี้รายนี้แก่โจทก์ แลจำเลยที่ ๑ ก็รู้เห็นยินยอมด้วย บัดนี้โจทก์ไม่ใช้เงินโจทก์จึงฟ้องคดีขึ้น แต่จำเลยที่ ๑ แก้ว่าจำเลยที่ ๒ ได้ออกจากหุ้นส่วนแลผู้จัดการไปแล้ว จำเลยที่ ๑ ไม่ต้องรับผิด
ศาลฎีกาเห็นว่าสัญญารับรองหนี้ที่จำเลยที่ ๒ ทำให้โจทก์นั้นสมบูรณ์ตามกฎหมาย เพราะจำเลยที่ ๑ รู้เห็นยินยอมด้วย ข้อที่จำเลยที่ ๑ แก้ว่า จำเลยที่ ๒ ออกจากหุ้นส่วนแลผู้จัดการแล้วไม่มีอำนาจลงชื่อในสัญญาผูกมัดจำเลยนั้นเป็นกิจการในระวางพวกหุ้นส่วน ไม่มีผลผูกมัดโจทก์ ซึ่งเป็นบุคคลภายนอก จำเลยต้องรับผิดในหนี้นี้อยู่บริบูรณ์ ส่วนฎีกาจำเลยที่คัดค้านว่าคำพิพากษา ศาลอุทธรณ์ขัดกับข้อความในสัญญานั้นเห็นว่าจำเลยปฏิเสธสัญญาทั้งหมดว่าใช้ไม่ได้ แลมิได้ขอรับผลแห่งข้อความในสัญญาอย่างใดดังนี้ จำเลยต้องรับใช้เงินโจทก์เต็มตามฟ้องพร้อมทั้งดอกเบี้ย
