คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 772/2472

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เบิกความต่อศาลว่าคำให้การในชั้นไต่สวนนั้นเจ้าพนักงานเสี้ยมสอนให้พะยานเบิกความดังนี้ ไม่ใช่ข้อสำคัญในคดีที่ศาลจะตัดสินในเรื่องนั้น ยังไม่มีผิดฐานเบิกความเท็จ

ย่อยาว

จำเลยเบิกความต่อศาลเปนพะยานในคดีที่นายอำพันกับพวกต้องหาว่าฆ่าคนตายว่า ที่จำเลยให้การชั้นไต่สวนว่าได้เห็นเหตุการณ์ที่นายอำพันกับพวกฆ่านายเจิมตาย แลนายพรมจำเลยได้นำชี้ที่เกิดเหตุให้เจ้าพนักงานทำแผนที่นั้น เปนโดยนายอำเภอแลผู้ใหญ่บ้านเสี้ยมสอน แลนายพรมมิได้นำชี้ที่เกิดเหตุ โจทก์จึงฟ้องว่าจำเลยเบิกความเท็จ ขอให้ลงโทษ โดยอ้างว่านายอำเภอแลผู้ใหญ่บ้านหาได้เสี้ยมสอนจำเลยไม่ จำเลยนำชี้ที่เกิดเหตุแลให้การเอง ดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่า จำเลยเบิกความเท็จต่อศาลอันเปนข้อสำคัญส่วนหนึ่งในคดีที่นายอำพันกับพวกต้องหาว่าฆ่านายเจิมตาย จึงให้จำคุกคนละ ๖ เดือนตาม ม.๑๕๕-๑๕๖
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า ถึงแม้ความจริงจะฟังว่านายอำเภอแลผู้ใหญ่บ้านไม่ได้เสี้ยมสอนจำเลยให้เบิกความในชั้นไต่สวนก็ดี ก็ไม่ใช่ข้อสำคัญในคดีที่นายเจิมถูกฆ่าตายจึงให้ยกฟ้องโจทก์เสีย

Share