แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าพนักงานทำใบสำคัญแลให้ผู้รับจ้างลงพิมพ์ลายมือแล้วนำไปเบิกจากคลังเกินกว่าค่าจ้างที่ได้จ่ายไปจริง ยังไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ แต่มีผิดฐานฉ้อโกง เทียบฎีกาที่ 275/61 ปัญหากฎหมาย
ย่อยาว
จำเลยเปนปลัดอำเภอจ้าง ผ.จ.ถ่อเรือจากอำเภอโพนพิสัยไปส่งเงินที่จังหวัดหนองคายทั้งขาไปแลกลับรวม ๔ วันเปนเงิน ๔ บาทแต่จำเลยทำใบสำคัญให้ ผ.ลงพิมพ์ลายมือเบิกเงินต่อคลัง ๑๐ บาท ว่าได้จ้างเหมาจากอำเภอไชยบุรีถึงหนองคายทั้งไปแลกลับแล้วจำเลยจ่ายเงินให้ ผ.ไป ๔ บาท อีก ๖ บาทจำเลยเอาไว้เปนประโยชน์ตนเสีย
ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์เห็นว่า ใบสำคัญที่จำเลยเบิกเงินจากคลังนั้น เปนหนังสือราชการตาม ม.๖ ข้อ ๑๙-๒๐ จำเลยต้องมีผิดตาม ม.๒๒๒ ข้อ ๒ แล ๒๒๕ ข้อ ๑ ประกอบด้วย ม.๑๓๒-๒๒๙ แต่โจทก์ฟ้องตาม ม.๒๒๕ จึงตัดสินให้ลงโทษจำคุกจำเลยฐานปลอมหนับงสือซึ่งเปนบทที่หนักแต่กะทงเดียวมีกำหนด ๓ ปี ลดตาม ม.๕๙ เสียกึ่งหนึ่งคงเหลือ ๑ ปี ๖ เดือน
จำเลยฎีกาเปนปัญหาข้อกฎหมายว่าใบสำคัญเบิกเงินที่จำเลยเขียนเกินความจริงไปนั้น จะถือว่าเปนการต่อเติมข้อความในหนังสือที่แท้จริงตาม ม.๒๒๒ ข้อ ๒ ไม่ได้
ศาลฎีกาตัดสินแก้ว่า จำเลยไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ เพราะใบสำคัญที่จำเลยเบิกนั้น ผ.ได้ลงพิมพ์ลายมือให้จำเลยจะฟังว่าเปนใบสำคัญปลอมไม่ได้ แต่ใบสำคัญนั้นจำเลยทำขึ้นเพื่อให้เจ้าพนักงานหลงเชื่อว่าจำเลยได้จ่ายเงินไปจริง จำเลยจึงมีผิดฐานฉ้อตาม ม .๓๐๔ ให้จำคุกจำเลยตามที่ศาลล่างกำหนดมา
