แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ของที่ผู้ยืมยักยอกเอาไปจำนำยังโรงรับจำนำเจ้าของทรัพย์ต้องไถ่คือจะขอให้โรงรับจำนำคืนโดยไม่ต้องเสียค่าไถ่ไม่ได้
ย่อยาว
ม.ยืมเข็มขัดนากราคา ๑๓๐ บาท ของโจทก์ไปใช้แล้วยักยอกเอาไปจำนำยังโรงจำนำจำเลย ๆ รับจำนำไว้โดยสุจริตทราบว่า ม.ยักยอกโจทก์ไป โจทก์จึงฟ้องขอให้จำเลยคืนเข็มขัดหรือใช้ราคาให้ โจทก์อ้างกฎหมายเบ็ดเสร็จบทที่ ๑๑๒ ม. ๑๔ แลฎีกาที่ ๕๗๓/๖๕
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ฎีกาที่โจทก์อ้างไม่ตรงกับเรื่องนี้ เพราะเรื่องนั้นเป็นเรื่องลักซึ่งผู้จำนำได้รับมอบหมายการยึดถือจากเจ้าของ ส่วนเรื่องนี้โจทก์มอบหมาย การยึดถือให้ ม.ยืมไปใช้ซึ่งเป็นเหตุทำให้ผู้อื่นอาจเข้าใจว่าทรัพย์นั้นเป็นของ ม.ซึ่งนับว่าเป็นความประมาทของโจทก์ ๆ ต้องรับผิด ส่วนกฎหมายเบ็ดเสร็จที่โจทก์ล้างก็มีประมวลแพ่ง ฯ ม. ๗๕๘ ทับเสียแล้วซึ่งว่าผู้จำนำขอบที่จะยึดของจำนำไว้ได้จนกว่าจะได้รับชำระหนี้ แลพฤตติการณ์แห่งเรื่องนี้ก็หาตรงกับ พ.ร.บ.โรงรับจำนำ ร.ศ. ๑๑๔ ม. ๒๐ ไม่จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์ จำเลยมีสิทธิ์ยึดเข็มขัดนากไว้จนกว่าจะได้รับค่าไถ่ เมื่อโจทก์จะคืนก็ต้องไถ่ จะขอให้จำเลยคืนโดยไม่เสียค่าไถ่ไม่ได้
