แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
รายงานการตรวจร่างกายผู้เสียหายตามใบตรวจชันสูตรบาดแผลของแพทย์ แม้โจทก์จะไม่ได้นำแพทย์ผู้ตรวจมาเบิกความประกอบ หากจำเลยได้แถลงรับไว้ในรายงานกระบวนพิจารณาว่าแพทย์ได้ตรวจร่างกายผู้เสียหายและทำบันทึกการตรวจไว้จริง เอกสารดังกล่าวรับฟังเป็นพยานได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ ๕ มีนาคม ๒๕๒๖ เวลากลางคืนหลังเที่ยงจำเลยได้ข่มขืนกระทำชำเรานางสาวพยอม บุตรน้ำเพชร ผู้เสียหายอายุ ๑๕ ปี ซึ่งมิใช่ภริยาของจำเลยโดยใช้อาวุธปืนสั้นที่ติดตัวไปจี้บังคับขู่เข็ญผู้เสียหายว่าจะยิงผู้เสียหายให้ตาย โดยผู้เสียหายอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ เหตุเกิดที่ตำบลคลองใหม่อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๖ พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๓
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๖ วรรคสอง พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ.๒๕๒๕ มาตรา ๓ ให้จำคุก ๑๕ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าข้อเท็จจริงจากพยานหลักฐานโจทก์ฟังได้ว่า จำเลยได้ข่มขืนกระทำชำเราผู้เสียหายโดยมีอาวุธปืนขู่บังคับจริงดังฟ้อง ที่จำเลยฎีกาว่ารายงานการตรวจร่างกายผู้เสียหายตามเอกสารหมาย จ.๒ เป็นพยานที่รับฟังยันจำเลยไม่ได้ เพราะไม่ได้นำแพทย์ผู้ตรวจมาเบิกความประกอบนั้น เห็นว่าจำเลยได้แถลงรับไว้ในรายงานกระบวนพิจารณาลงวันที่ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๒๖ ว่า แพทย์ได้ตรวจร่างกายผู้เสียหายและทำบันทึกการตรวจไว้ตามเอกสารหมาย จ.๒ เอกสารดังกล่าวจึงรับฟังเป็นพยานได้ ศาลล่างทั้งสองพิพากษามาชอบแล้วฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
