แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยทำแท่นพิมพ์อัน+เครื่องมือสำหรับทำปลอม+เครื่องหมายการค้า+พิมพ์กระดาษปรู๊ฟแล้วยังไม่ทันพิมพ์เครื่องหมาย+ ก็ถูกเจ้าพนักงานจับก่อน มีผิดฐานพยายามปลอมเครื่องหมายการค้า ตาม ม.236-60 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา มาตรา 222 อุทธรณ์+ศาลฎีกา ที่คู่ความฎีกาขึ้นมาได้เฉพาะปัญหาข้อกฎหมายศาลฎีกามีอำนาจแก้ไขลดโทษที่ศาลล่างได้วางไว้ให้เหมาะแก่พฤตติการณ์ปกติได้ +ลงอาญา +
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยรับจ้างทำเครื่องหมายการค้าขายด้วยหลอกตราสมอให้แก่บุคคลซึ่งไม่ใช่เจ้าของเครื่องหมาย โดยจำเลยรู้แล้วว่าโจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายนั้น เจ้าพนักงานจับแท่นพิมพ์ซึ่งจำเลยทำขึ้นอันเป็นเครื่องมือสำหรับปลอมตราเครื่องหมาย พร้อมทั้งกระดาษปรู๊ฟ แต่ปรากฏว่าจำเลยยังไม่ทันพิมพ์เครื่องหมายการค้านี้ ก็ถูกเจ้าพนักงานจับเสียก่อน ดั่งกล่าวข้างต้น
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า เมื่อจำเลยทำพิมพ์รูปปรู๊ฟแล้ว ก็ทราบว่าโจทก์เป็นเจ้าของจำเลยก็หยุดไม่ทำการพิมพ์ต่อไปให้สำเร็จดังนี้ จำเลยยังหามีผิดฐานปลอมหรือพยายามปลอมเครื่องหมายไม่ ส่วนจำเลยที่ ๒ ฟังว่าไม่ได้สมคบกับจำเลย จึงพิพากษาให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการกระทำของจำเลยเข้าเกณฑ์ฐานพยายามปลอมเครื่องหมายการค้าแล้ว พิพากษาให้จำคุกจำเลยที่ ๑ สองเดือนตาม ม.๒๓๖-๖๐
จำเลยที่ ๑ฎีกาอ้างเป็นข้อกฎหมายขึ้นมา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่ากิริยาของจำเลยเท่าที่ทำไปแล้วใกล้ต่อผลสำเร็จที่สุด หากถูกจับเสียก่อนจึงปลอมเครื่องหมายนั้นให้สำเร็จไม่ได้ เห็นว่าการกระทำของจำเลยเข้าขีดฐานพยายามปลอมเครื่องหมายการค้าแล้วส่วนการกำหนดโทษจำเลยนั้น เห็นว่าเมื่อรับฎีกาไว้วินิจฉัยได้แล้ว แม้เป็นคดีที่ฎีกาได้แต่ข้อกฎหมาย ศาลฎีกาย่อมมีอำนาจกำหนดโทษจำเลยได้ตามสมควรแก่รูปคดี เห็นว่าตามพฤตติการณ์แห่งคดี โทษที่ศาลอุทธรณ์วางมายังไม่เหมาะแก่รูปคดี จึงพิพากษาให้จำคุกจำเลย ๒ เดือนกับปรับ ๒๐๐ บาทตาม ม.๒๓๖-๖๐ แต่ให้รอการลงอาญาโทษจำคุกไว้ตาม ม.๔๑-๔๒
