แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์ไม่จำต้องยื่นขอพิศูจน์หนี้ในหนี้รายที่คนฟ้องล้มละลาย และเจ้าพนักงานรักษาทรัพย์ไม่ต้องจัดการตาม ม. 55 ฉะนั้นจึงไม่อยู่ในบทบังคับให้ยื่นภายใน 2 เดือนตาม มาตรา 48
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องแลศาลพิพากษาให้จำเลยล้มละลายแล้ว โจทก์ยื่นคำขอพิศูจน์หนี้ในจำนวนเงินที่โจทก์ฟ้องจำเลยล้มละลายพ้นกำหนด ๒ เดือน
ศาลแพ่งและศาลอุทธรณ์ตัดสินว่ากำหนด ๒ เดือน สำหรับการยื่อนพิศูจน์หนี้นั้นใช้แก่เจ้าหนี้อื่น ไม่ใช่แก่เจ้าหนี้อื่น ไม่ใช่แก่เจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์ แต่ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์นาย ๑ แย้งว่า อายุความ ๒ เดือนนั้นใช้แก่เจ้าหนี้ทั่วไปทุกคน
ศาลฏีกาเห็นว่ามีข้อที่ต้องวินิจฉัยก่อนว่าฉะเพาะหนี้รายที่เจ้าหนี้ยกขึ้นฟ้องล้มละลายนั้นจำเปนหรือไม่เจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์จะต้องยื่นคำขอพิศูจน์หนี้ต้องปฏิญาณสาบานตัวในชั้นฟ้องคดีแล้ว ทั้งหนี้นั้นศาลก็ฟังว่าเป็นหนี้จริงและแน่นอนแล้ว จึงพิพากษาให้จำเลยล้มละลายเมื่อศาลได้รับรองแล้วว้าเป็นหนี้สินระหว่างเจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์กับจำเลยจริง จึงไม่จำเป็นอย่างไรที่เจ้าหนี้ผู้นั้นจะต้องยื่นขอพิศูจน์หนี้รายนี้อีก เมื่อไม่ต้องยื่นขอพิศูจน์หนี้ เจ่าพนักงานรักษาทรัพย์ก็ไม่ต้องพิจารณาวินิจฉัยตามมาตา ๕๕ พ.ร.บ. ล้มละลายมาตรา ๔๘ กำหนดเวลาสำหรับเจ้าหนี้ผู้มีหน้าที่ ยื่นคำขอพิศูจน์หนืเท่านนั้น เพื่อเจ้าพนักงานรักษาทรัพย์จะได้จัดการตาม ม. ๕๕ ให้เสร็จลุล่วงไปในเวลาอันสมควร เมื่อเจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์ไม่จำต้องยื่นคำขอพิศูจน์หนี้ในรายที่ตนฟ้องดังกล่าวแล้ว ก็หาอยู่ในบังคับมาตาม ๔๘ ซึ่งมีกำหนดเวลาให้ยื่นภายใน ๒ เดือนไม่
จึงพิพากษาบังคับคดีไปตามศาลอุทธรณ์ให้เจ้าพนักงานรักษาทรัพย์รับคำขอเงินค่าหนี้ของโจทก์ไว่
