แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในคดีที่การชำระเงินเป็นประเด็นข้อสำคัญ ถ้าจำเลยนำเงินมาวางศาลตามจำนวนที่โจทก์ฟ้องแล้ว นับแต่วันที่วางเงินเช่นว่านั้นเป็นต้นไป จำเลยไม่ต้องเสียดอกเบี้ยในจำนวนเงินที่วางไว้นั้น
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องจำเลยเรียกค่าเช่าโรงสีที่ค้าง ๕ เดือน เงิน ๑๓๐๐ บาท กับดอกเบี้ยในเงินค่าเช่าที่ค้างอีก ๔๘.๗๕ บาท
ศาลชั้นต้นฟังว่าโจทก์มีหนี้สินเกี่ยวค้างพัวพันอยู่กับจำเลย และโจทก์ขอให้จำเลยหักหนี้เอาในค่าเช่าโรงสี ฉะนั้นจำเลยจึงงดส่งค่าเช่าให้โจทก์ จำเลยมิได้เป็นผู้ผิดนัก จึงพิพากษาให้จำเลยชำระค่าเช่าให้โจทก์ ส่วนดอกเบี้ยให้ยกเสีย
ศาลอุทธรณ์เห็นพ้องด้วยกับศาลชั้นต้นว่าดอกเบี้ย ๔๘.๗๕ บาทนั้น จำเลยไม่ควรเสีย แต่เห็นว่าจำเลยต้องเสียดอกเบี้ยตั้งแต่วันที่ ๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๘๐ เป็นต้นไป จนกว่าจะชำระเสร็จ เพราะว่าในตอนนี้โจทก์ได้ทวงถามแล้ว จำเลยขอผัดโจทก์มิให้ผัด จึงพิพากษาให้จำเลยใช้ดอกเบี้ย ๑๐๐ ละ ๗ ครึ่งต่อปี ตั้งแต่วันที่ ๑ มิถุนายน ๒๔๘๐ ไปจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตัดสินว่าคดีได้ความว่าจำเลยได้นำเงิน ๑๕๐๐ บาท มาวางศาลไว้แต่ก่อนวันที่ ๑ มิถุนายนแล้ว เพราะฉะนั้นตามประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.๑๓๕ จำเลยไม่ต้องเสียดอกเบี้ยในตอนนี้ให้โจทก์ต่อไป จึงพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ยืนตามศาลชั้นต้น
