แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าซื้อที่จากจำเลย 7 ไร่เศษ (ในหนังสือสัญญาซื้อขายที่ดิน 7 ไร่ 3 งาน 25 วา ) จำเลยฉ้อโกงเอาที่ของโจทก์ 3 ไร่เศษไปขายผู้อื่น ขอให้ศาลแสดงว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์ เมื่อทำแผนที่วิวาทโจทก์นำชี้รวมเนื้อที่ 11 ไร่เศษ จำเลยนำชี้ว่าขายโจทก์ 5 ไร่เศษ ตรงตามรูปแผนที่หลังหนังสือสัญญาซื้อขายที่ดิน ซึ่งไม่คลุมถึงที่รายพิพาท ดังนี้เมื่อโจทก์จะขอสืบต่อไปถึงเรื่องครอบครองที่รายพิพาทซึ่งมิได้กล่าวอ้างไว้ในฟ้อง จึงเป็นเรื่องนอกฟ้อง นอกประเด็นสืบไม่ได้
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าได้ซื้อที่ดินจากจำเลย ๑ แปลง ๗ ไร่เศษ บัดนี้จำเลยฉ้อโกงเอาที่ของโจทก์ราว ๓ ไร่เศษไปขายให้บริษัทเขงหงวน ขอให้ศาลแสดงว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์ ให้จำเลยรื้อรั้วไปไม่ให้เกี่ยวข้อง
จำเลยว่าเคยขายให้จริงแต่ไม่ใช่ที่พิพาท
ทำแผนที่วิวาทแล้วปรากฎว่าโจทก์นำชี้รวมเนื้อที่ ๑๑ ไร่ ๒ งานเศษ จำเลยชี้ว่าขายโจทก์มีเนื้อที่ราว ๘ ไร่ ๑ งานเศษ คงพิพาทกันในวงเส้นสีแดง ๓ ไร่ ๑ งาน ๑๕ วา
ศาลชั้นต้นสืบโจทก์ ๑ ปาก โจทก์ขอสืบต่อไปว่า ซื้อขายกับ+ตามที่โจทก์นำชี้ สัญญาซื้อขายไม่ถูกต้อง ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยาน วินิจฉัยว่า ตามฟ้องปรากฎว่าซื้อที่ดินจากจำเลย ๗ ไร่เศษ สัญญาซื้อขายว่า ๗ ไร่ ๑ งาน ๒๕ วา ตามแผนที่วิวาทปรากฎว่าจำเลยได้ที่ดินมากกว่าหนังสือสัญญาซื้อขาย แสดงว่าที่ดินที่ซื้อขายไม่ถึงที่พิพาทโจทก์จะขอสืบเป็นซื้อ ๑๑ ไร่ ไม่ได้ พิพากษายกฟ้องโจทก์จะขอสืบเป็นซื้อ ๑๑ ไร่ ไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าคดีเรื่องนี้โจทก์กล่าวว่าความยืนยันว่าได้ซื้อที่ดินจากจำเลยมาเนื้อที่ ๗ ไร่เศษ และอ้างหนังสือสัญญาซื้อขายที่ดินเป็นหลักฐานประกอบฟ้องก็ปรากฎว่าที่ดินที่ซื้อขายรวม ๗ ไร่ ๑ งาน ๒๕ วาเท่านั้น พิเคราะห์รูปแผนที่ในหนังสือสัญญาซื้อขายที่ดิน ก็ตรงกับรูปที่ดินวงเส้นสีเหลืองในแผนที่วิวาทที่จำเลยนำชี้ว่าได้ขายให้โจทก์ไป มิได้เกี่ยวข้องถึงในวงเส้นสีแดงรายนี้เลย มิหนำซ้ำยังปรากฎว่าที่ดินในวงเส้นสีเหลืองมีเนื้อที่ถึง ๘ ไร่ ๑ งาน ๖๐ วา เกินกว่าเนื้อที่ที่โจทก์ฟ้อง และที่ปรากฎในหนังสือสัญญาซื้อขายที่ดินของโจทก์นั้นด้วย นับว่าเป็นผลดีแก่โจทก์อยู่มากแล้ว กลับจะขอสืบต่อไปถึงเรื่องครอบครองที่รายพิพาทซึ่งโจทก์ไม่กล่าวอ้างไว้ในฟ้องจึงเป็นเรื่องนอกฟ้องนอกประเด็น ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาคดีมาชอบแล้ว
จึงพิพากษายืน
