แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์คนบังคับอังกฤษเป็นคู่ความฎีกาได้ในข้อกฎหมายฎีกาได้ในข้อกฎหมาย
ย่อยาว
โจทก์จำเลยเป็นพ่อค้ากระดาษตั้งใจจะตั้งบริษัทจำกัด ในระวางที่ยังไม่ได้ตั้งบริษัท โจทก์หาว่าจำเลยยักยอกฉ้อโกงปลอมหนังสือ แลตีราคาทรัพย์ของคนเกินกว่าความจริง
ศาลล่างทั้ง ๒ ยกฟ้อง แลในคำพิพากษาศาลอุทธรณ์กล่าวว่า “จำเลยจัดการไม่เรียบร้อยและเอาเปรียบเจ้าทรัพย์ที่เป็นคงโง่” ซึ่งเป็นเหตุอันหนึ่งให้โจทก์ฎีกาขึ้นมาว่าจำเลยควรมีผิด
ศาลฎีกา เห็นว่าตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ทั้งหมดคงได้ความว่าจำเลยไม่มีเจตนาทุจริต ถ้าจำเลยจะต้องรับผิดแล้วก็เป็นเรื่องทางแพ่ง โจทก์ฎีกาคัดค้านอีกว่า (๑) โจทก์จำเลยตั้งใจตั้งบริษัทจำกัด ศาลากับยอมรับฟังพะยานในเรื่องการควบห้างเข้ากัน (๒) ยังไม่ได้ทำกิจการสำคัญที่ต้องปฏิบัติตามกฎหมายให้ครบถ้วน (๓) ศาลยังตีความในคำให้การของนายโลเด็นผิด ศาลฎีกาเห็นว่าปัญหาข้อ (๑) และ (๒) เป็นปัญหาในทางแพ่งไม่มีน้ำหนังที่จะให้ชี้ขาดว่าจำเลยคำผิดอาชญาหรือไม่ ส่วนปัญหาข้อ (๓) นั้นไม่เป็นข้อสำคัญ เพราะมีคำพะยานอื่น ๆ เพียงพอที่จะแสดงว่าจำเลยไม่มีความผิด จึงตัดสินยกฟ้องโจทก์
