แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
จำเลยเปนตำรวจคุมคนร้ายคนหนึ่งอยู่ที่ศาลาวัด ผู้ร้ายวิ่งหนีลงจากศาลา จำเลยพร้อมด้วยตำรวจอื่น ๆ แลราษฎรได้ไล่ตามไป จำเลยเอาปืนตีผู้ร้ายนั้น ๑ ที กระสุนปืนลั่นไปถูกราษฎรคนหนึ่งซึ่งได้ช่วยจับคนร้ายตาย โจทย์จึงขอให้ลงโทษจำเลย
อนึ่งเรื่องนี้ไม่ได้มีการชัณศูจน์พลิกศพ ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์ตัดสินยกฟ้อง โดยอ้างว่าคดีเข้าบทห้ามตามมาตรา ๑๒ แห่งพระราชบัญญัติชัณศูจน์พลิกศพ พ.ศ.๒๔๕๗
ฎีกาวินิจฉัยว่ามาตรา ๑๒ แห่งพระราชบัญญัตินั้น” ท่านห้ามมิให้ฟ้องคดีเรื่องนั้นก่อนเสร็จการชัณศูจน์พลิกศพ,, แต่เรื่องนี้ไม่ได้มีการชัณศูจน์เลย แลอ้างการฆ่าคนตายโดยทำให้ศพสูญเป็นอุทาหรณ์ คดีจึงไม่ต้องด้วยบทห้ามตามมาตรา ๑๒ ฉนั้นฟ้องของโจทย์จึงเปนฟ้อง แลวินิจฉัยต่อไปว่า จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยประมาท ตามอาญามาตรา ๒๕๒ ลงโทษ ๖ เดือน
