แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
นายตำราวจเอาเสื้อแขวนไว้บนสถานีแลสั่งให้จำเลยซึ่งเป็นยามรักษาการณ์ดูแลไว้ จำเลยได้ลักเอาทรัพย์ซึ่งอยู่ในเสื้อนั้นไป ไม่เรียกว่าเป็นการมอบหมายทรัพย์ซึ่ง อยู่ในเสื้อนั้นไป ไม่เรียกว่าเป็นการมอบหมายทรัพย์ไห้ไว้ มิผิดฐานลักทรัพย์หาใช่ฐานยักยอกไม่
ย่อยาว
ได้ความว่า ถ. ผู้บังคับหมวดสถานีตำรวจได้ถอดเนื้อเอานาฬิกาใส่ในกะเป๋าเสื้อแขวนไปบนสถานีตำรวจ แล้วบอกจำเลยซึ่งเป็นยามรักษาการณ์อยู่ในขณะนั้นดูแลเสื้อไว้ด้วยอย่าให้ไครเอาไป จำเลยได้ลักเอานาฬิกาในกะเป๋านั้นไป โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษตาม มาตรา ๒๘๘
ศาลชั้นต้นเห็นว่าเจ้าทรัพย์ฝากทรัพย์ไว้กับจำเลย แลจำเลยลักเอาทรัพย์นั้นไปเสียเอง ความผิดของจำเลยต้องด้วยฐานยักยอก แต่โจทก์มิได้ฟ้องอ้างมา จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีไม่ปรากฎว่าจำเลยได้รับมอบหมายของกลางจากเจ้าทรัพย์ไว้โดยตรงหรือโดยปริยาย แต่อย่างใดอย่างหนึ่งรูปคดีไม่เข้าบทมาตรา ๓๑๔ จึงพิพากษยืนตามศาลอุทธรณ์ที่ให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตาม ม. ๒๘๘
