แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ลักษณะคดี ศาลฎีกามีอำนาจแก้ความผิดของจำเลยที่ไม่ฎีกาขึ้นมาตัวการโทษไม่เท่ากัน
(ระเบียบศาลฎีกาเรื่องคัดทูล)
ย่อยาว
คดีนี้ศาลเดิมฟังว่าจำเลยทั้ง ๒ กับพวกอีกคนหนึ่งปล้นทรัพย์และฆ่าเจ้าทรัพย์ มีผิดตามมาตรา ๓๐๑ และ ๒๕๐ ให้ประหารชีวิต แต่ น.จำเลยรับสารภาพลด ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๕๙ จำคุกตลอดชีวิต
ป.จำเลยผู้เดียวอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าควรกรุณา ป.ตามพระบรมราชโองการในฎีกาที่ ๗๔๔/๒๔๖๙
ป.ผู้เดียวฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า การกระทำของ ป.เข้าลักษณะชิงทรัพย์ เพราะไม่ได้ความว่าจำเลยทั้ง ๒ สมคบกับพวกอีกคนหนึ่ง จึงตัดสินแก้ว่า ป.มีผิดตามมาตรา ๓๐๐ ตอน ๓ ให้จำคุก ป. ๒๐ ปี ส่วน น.จำเลยมีผิดตามมาตรา ๓๐๐ และ ๒๕๐ ข้อ ๖ เพราะเปนผู้ฆ่าเจ้าทรัพย์ ส่วนโทษคงวางตามศาลเดิม
