แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
นักเรียนอัยยการเปนเจ้าพนักงาน ถ้ารับสินบนมีผิดเสมียนฝึกหัดไม่ใช่เจ้าพนักงาน ถ้าเพียงแต่ชักจูงใครนำสืบบนไปให้เจ้าพนักงาน ถึงจะได้รับส่วนแบ่งบ้าง ก็ไม่มีผิดตาม ม.124 หรือฐานแสดงตนเปนคนสนิธชิดชอบกับเจ้าพนักงานตาม ม.123
ย่อยาว
บุตร์ ค.ต้องหาว่าฆ่าคนตาย ค.จึงไปหา อ. ซึ่งเปนเสมียนฝึกหัดอยู่ที่ศาลมณฑลนครราชสีมา อ.ได้พา ค.ไปหา ป.ซึ่งเปนนักเรียนอัยยการ ป.รับจะช่วยเหลือไม่ให้บุตร์ ค.ถูกฟ้องหรือต้องโทษแลเรียกเอาเงิน ๑๓๐๐ บาท ค.ได้ให้เงินไปแล้ว ๒๔๐ บาท ป.แบ่งให้ อ.ไป ๑๐๐ บาท ดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่า ป.มีผิดตาม ม.๑๓๘ ตอน ๒ ให้จำคุก ๑ ปี ๖ เดือน กับให้ริบเงิน ๑๔๐ บาท อ.มีผิดตาม ม.๑๒๓ แลให้ส่งเงิน ๑๐๐ บาทมาริบ
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยไม่ได้เกี่ยวข้องในหน้าที่อัยยการ เปนแต่จำเลยทำลับ ๆ ล่อ ๆ ในเวลาพิจารณาคดี ต้องมีผิดฐานฉ้อโกงตาม ม.๓๐๔ แต่เจ้าทุกข์มาร้องทุกข์เกิน ๓ เดือน จึงให้ยกฟ้องโจทก์เสีย
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์สืบได้ว่า ป.มีหน้าที่เปนพนักงานอัยยการผู้หนึ่ง ต้องมีผิดฐานรับสินบนตาม ม.๑๓๘ แต่ไม่ได้ความว่า ป.ได้กระทำหรือละเว้นไม่กระทำการตามหน้าที่เพราะเห็นแก่สินบนนั้น จึงให้ลดโทษกึ่งหนึ่งจากที่ศาลเดิมวางมา คงจำคุก ป.๙ เดือน ส่วน อ.ไม่มีหน้าที่ราชการอย่างไร่เปนแต่ชักจูง ค.นำสินบนไปให้ ป. แล อ.ไม่ได้แสดงตนเปนคนสนิดชิดชอบกับเจ้าพนักงาน อ.ยังไม่มีผิด ให้ปล่อยตัวไป
