แหล่งที่มา : สำนักวิชาการ
ย่อสั้น
ผู้ร้องยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ของผู้ร้อง เมื่อศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยืนตามคำสั่งของศาลชั้นต้นที่ปฏิเสธไม่รับอุทธรณ์คำสั่งของผู้ร้องที่ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งเกิน 7 วัน นับแต่วันศาลชั้นต้นมีคำสั่ง โดยอ้าง ป.วิ.พ. มาตรา 156 คำสั่งของศาลอุทธรณ์ย่อมเป็นที่สุดตาม ป.วิ.พ. มาตรา 236 คู่ความจะฎีกาต่อไปอีกไม่ได้ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาของผู้ร้องมาจึงเป็นการไม่ชอบ
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงินจำนวน 1,089,615.44 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 15.5 ต่อปี ของต้นเงิน 922,801.88 บาท นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ หากจำเลยทั้งสองไม่ชำระหรือชำระไม่ครบถ้วนให้บังคับจำนองที่ดินโฉนดเลขที่ 111002 เลขที่ดิน 2764 ตำบลบ้านใหม่ อำเภอบางเขน (ตลาดขวัญ) กรุงเทพมหานคร ออกขายทอดตลาดนำเงินมาชำระหนี้แก่โจทก์ หากได้เงินไม่พอชำระหนี้ให้ยึดทรัพย์สินอื่นของจำเลยทั้งสองออกขายทอดตลาดชำระหนี้แก่โจทก์จนครบ และให้จำเลยทั้งสองใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ โดยกำหนดค่าทนายความให้ 3,000 บาท แต่จำเลยทั้งสองไม่ชำระ โจทก์ขอให้บังคับคดีและนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดที่ดินจำนองออกขายทอดตลาดชำระหนี้
ผู้ร้องยื่นคำร้องขอว่าผู้ร้องได้ครอบครองปรปักษ์ที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 111002 เลขที่ดิน 2764 ตำบลบ้านใหม่ อำเภอบางเขน (ตลาดขวัญ) กรุงเทพมหานคร ตั้งแต่ปี 2539 ผู้ร้องจึงได้กรรมสิทธิ์โดยการครอบครอง ขอให้ปล่อยที่ดินพิพาทพร้อมกับยื่นคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา
ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาแล้วมีคำสั่งว่า ผู้ร้องไม่มาศาลในวันนัดไต่สวน ถือว่าไม่มีพยานมาไต่สวนให้ได้ความว่าผู้ร้องยากจนจริงจึงยกคำร้อง ให้ผู้ร้องนำค่าขึ้นศาลมาชำระภายใน 15 วัน ต่อมาเจ้าหน้าที่ศาลรายงานว่าพ้นกำหนดระยะเวลาที่ผู้ร้องจะต้องนำเงินมาวางแล้ว แต่ผู้ร้องมิได้ดำเนินการแต่อย่างใด ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งในคำร้องขัดทรัพย์ว่า ผู้ร้องไม่ชำระค่าธรรมเนียมศาลภายในเวลาที่ศาลกำหนด จึงไม่รับคำร้อง ผู้ร้องยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ผู้ร้องยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาเกินกำหนด 7 วัน นับแต่วันที่ศาลมีคำสั่ง ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคท้าย จึงไม่รับอุทธรณ์คำสั่งของผู้ร้อง
ผู้ร้องยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของผู้ร้อง
ผู้ร้องฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ผู้ร้องยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ของผู้ร้อง เมื่อศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยืนตามคำสั่งของศาลชั้นต้นที่ปฏิเสธไม่รับอุทธรณ์คำสั่งของผู้ร้องอุทธรณ์คำสั่งเกิน 7 วัน นับแต่วันที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งโดยอ้างประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความพ่ง มาตรา 157 คำสั่งของศาลอุทธรณ์ย่อมเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 คู่ความจะฎีกาต่อปีกไม่ได้ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาของผู้ร้องมาจึงเป็นการไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
อนึ่ง การดำเนินกระบวนพิจารณาในชั้นไต่สวนอนาถาไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 149 วรรคท้าย ผู้ร้องเสียค่าคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง 40 บาท แต่ศาลอุทธรณ์มิได้สั่งคืนแก่ผู้ร้อง ศาลฎีกาเห็นสมควรคืนค่าคำร้องดังกล่าวแก่ผู้ร้อง”
พิพากษายกฎีกาผู้ร้อง ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ คืนค่าคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง 40 บาท แก่ผู้ร้อง
