คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 681/2485

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จับไม้สักซึ่งเลื่อยเป็นแผ่นได้ที่จำเลย โดยไม่มีดวงตราประทับนั้น โจทก์จะต้องนำสืบให้ได้ความแน่นอนว่า ต้นสักที่จำเลยเลื่อยเป็นไม้กระดานนั้น เป็นไม้ที่ไม่ได้ตีตราของเจ้าพนักงาน

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าเจ้าพนักงานได้ตรวจพบไม้สักอยู่ในความครอบครองจำเลย ๕ แผ่น เป็นไม้ที่เลื่อยจากต้นสัก ๖ ต้น ซึ่งไม่มีดวงตราของเจ้าพนักงานป่าไม้แสดงว่าได้เสียค่าตอภาษีและค่าภาคหลวงประจำต้น ทั้งนี้จำเลยมีไม้สักเป็นต้น ๖ ต้น ไว้แล้วทำการเลื่อยเป็นกระดาน ถือได้ว่าจำเลยชักลากไม้สักดังกล่าวแล้วออกจากเขตป่าโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาแล้วพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาตัดสินว่า ศาลฎีกาต้องฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์ซึ่งฟังว่า คดีโจทก์ไม่พอฟังว่า ต้นสักที่จำเลยเลื่อยเป็นกระดานเป็นไม้ที่ไม่ได้ตีตราของเจ้าพนักงาน คดีไม่ตกอยู่ในบทบังคับแห่งกฎหมายที่โจทก์ฟ้อง เพราะตามกฎหมายจะต้องปรากฏในเบื้องต้นว่า ต้นไม้สักไม่มีดวงตราของเจ้าพนักงานประจำต้น จึงให้สันนิษฐานว่าผู้ครอบครองต้นไม้นั้น ได้ชักลากไม้ออกป่าเป็นผู้ผิดพระราชบัญญัติ จึงพิพากษายืน

Share