แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องด้วยวาจาและศาลบันทึกไว้ว่า จำเลยได้ขับรถยนต์ชนนายอุ้นไก่ซึ่งขับจักรยานยนต์สวนทางมา ล้มลงบาดเจ็บสาหัส รักษา 45 วันหายขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 300 ดังนี้ ถือว่าโจทก์ได้ฟ้องด้วยวาจาโดยมีรายละเอียดเกี่ยวกับบาดเจ็บสาหัสตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297 แล้ว ศาลจึงบันทึกไว้เช่นนั้น (อ้างฎีกาที่1121/2502)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานขับรถยนต์โดยประมาทชนคนบาดเจ็บสาหัสตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 300 พระราชบัญญัติจราจรทางบกพ.ศ. 2477 มาตรา 29(4), 66
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีผิดตามฟ้อง ลดกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 45 วัน
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาว่า ฟ้องมิได้บรรยายว่าบาดเจ็บของผู้เสียหายเป็นอย่างไร จะฟังว่าเป็นบาดเจ็บตามมาตรา 297 ไม่ได้ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ตกอยู่ภายใต้พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงฯ มาตรา 19 และโจทก์ได้ฟ้องด้วยวาจาและศาลได้บันทึกคำฟ้องของโจทก์โดยกล่าวว่าจำเลยได้ขับรถยนต์ชนนายอุ้นไก่ซึ่งขับรถจักรยานยนต์สวนทางมาล้มลงบาดเจ็บสาหัสรักษา 45 วันหาย แสดงให้เห็นว่าโจทก์ได้ฟ้องด้วยวาจามีรายละเอียดเกี่ยวกับการบาดเจ็บสาหัสแล้ว ศาลจึงบันทึกไว้เช่นนั้น
พิพากษายืน
