แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยพูดขู่เข็นผู้เสียหายว่าจะไห้ตำหรวดจับ ถ้าไม่ไห้เงิน 35 บาท ผู้เสียหายมีความกลัวจึงได้ไห้เงินแก่จำเลยไป ดังนี้ จำเลยย่อมมีความผิดถานทำไห้เสื่อมเสียอิสรภาพ.
ย่อยาว
ได้ความตามโจทฟ้องว่าจำเลยบังอาดไช้วาจาขู่เข็นขืนไจผู้เสียหายไห้ไห้เงิน ๓๕ บาทแก่จำเลยโดยกล่าวว่าจะบอกตำหรวดจับตัวและวัวซึ่งผู้เสียหายครอบครองหยู่ส่งสถานนีตำหรวด ถ้าไม่ไห้จับก็ขอเงิน ๓๕ บาท ผู้เสียหายมีความกลัวจะถูกจับจึงส่งเงินไห้จำเลยไป ๓๐ บาท
จำเลยรับสารภาพ ทั้ง ๒ ฝ่ายไม่สืบพยานสาลชั้นต้นเห็นว่าบุคคลธัมดาทั่ว ๆ ไปไม่น่าจะมีความกลัวจำเลยจึงไม่มีผิด พิพากสายกฟ้อง
สาลอุธรน์พิพากสากลับว่าจำเลยมีความผิดตามกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๒๖๘
จำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่าตามฟ้องกล่าวชัดว่าจำเลยได้พูดจาขู่เข็นจะไห้ตำหรวดจับผู้เสียหาย ๆ มีความกลัวจึงได้ไห้เงินแก่จำเลย จำเลยจึงมีผิดตามมาตรา ๒๖๘ บริบูรน์ พิพากสายืน.
