แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แม้จำเลยพักนอนบนเรือนของผู้เสียหายระหว่างรับจ้างขุดมันสำปะหลังให้แก่ผู้เสียหาย แต่ค่าจ้างคิดตามน้ำหนักมันที่ขุดได้ จะขุดมันได้มากน้อยเท่าใดแล้วแต่ความสมัครใจ และความสามารถของจำเลย ผู้เสียหายหาได้กำหนดกฎเกณฑ์สั่งการและคุมให้จำเลยขุดให้ได้จำนวนมันแน่นอนแต่อย่างใดไม่ ความสัมพันธ์ระหว่างผู้เสียหายกับจำเลยไม่ใช่อยู่ในฐานะนายจ้างและลูกจ้างกัน เมื่อจำเลยลักทรัพย์ของผู้เสียหายไป จึงเอาผิดจำเลยฐานลักทรัพย์นายจ้างตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335 (11) ไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยซึ่งเป็นลูกจ้างลักทรัพย์ของผู้เสียหายซึ่งเป็นนายจ้าง ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓๔, ๓๓๕ (๑๑) และขอให้สั่งคืนของกลาง กับให้จำเลยคืนหรือใช้ราคาสร้อยคอทองคำ ๓,๒๐๐ บาทแก่ผู้เสียหายด้วย
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓๔ ให้จำคุกจำเลย ๑ ปี ๖ เดือน ให้จำเลยคืนหรือใช้ราคาสร้อยคอทองคำ ๓,๒๐๐ บาท แก่ผู้เสียหาย
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓๕ (๑๑)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓๕ (๑๑)
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้เสียหายได้ว่าจ้างจำเลยให้ไปขุดมันสำปะหลังในไร่ของผู้เสียหาย โดยยอมให้จำเลยอาศัยพักนอนบนเรือนของผู้เสียหายซึ่งอยู่ในไร่ด้วย ส่วนอาหารการกินจำเลยจัดหาเอง ค่าจ้างขุดมันสำปะหลังนั้น ผู้เสียหายคิดให้จำเลยตามน้ำหนักมันสำปะหลังที่จำเลยขุดขึ้นมาได้ในอัตราน้ำหนัก ๑ ตันต่อ ๖๐ – ๗๐ บาท วันเกิดเหตุจำเลยได้ลักทรัพย์ของผู้เสียหาย ปัญหามีว่าการกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานลักทรัพย์นายจ้างตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓๕ (๑๑) หรือไม่ ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า แม้จำเลยจะพักนอนบนเรือนของผู้เสียหาย ระหว่างจำเลยรับจ้างจุดมันสำปะหลังให้แก่ผู้เสียหายก็ตาม แต่ค่าจ้างขุดมันสำปะหลังที่ผู้เสียหายตกลงจ่ายให้แก่จำเลย ก็คิดตามน้ำหนักมันสำปะหลังที่จำเลยขุดได้ โดยจำเลยจะขุดมันสำปะหลังได้มากน้อยเท่าใดแล้วแต่ความสมัครใจและความสามารถของจำเลย ผู้เสียหายหาได้กำหนดกฎเกณฑ์สั่งการและคุมให้จำเลยขุดให้ได้จำนวนมันสำปะหลังแน่นอนแต่อย่างใดไม่ เห็นได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างผู้เสียหายกับจำเลยไม่ใช่อยู่ในฐานะนายจ้างและลูกจ้างกัน จึงเอาผิดจำเลยฐานลักทรัพย์นายจ้างไม่ได้
พิพากษายืน
