แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญาทางไมตรีคนสับเยกอังกฤษฟ้องคนสับเยกสยาม จำเลยฎีกาที่ดินยกให้โดยไม่มีหนังสือปกครองกรรมสิทธิ์
ย่อยาว
คดีที่คนสับเยกอังกฤษฟ้องคนสับเยกสยามเปนจำเลย ๆ ฎีกาได้แต่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย
จำเลยแพ้ความโจทย์ ๆ จึงนำยึดตลาดแลประกอบแห่งตลาดรายพิภาษ ฝ่ายผู้ร้องยื่นคำร้องขัดทรัพย์
ศาลอุทธรณ์กรุงเทพฯ ฟังว่าทรัพย์รายนี้เจ้าบุญวาทยวงมานิตย์ได้ยกให้จำเลยกับเจ้าทิพวรรณแลยินยอมให้จำเลยแลเจ้าทิพวรรณปกครองเป็นเจ้าของโดยเปิดเผยมากว่า ๑๐ ปีแล้ว จึงตัดสินให้ขายทอดตลาดทรัพย์รายนี้ แล้วแบ่งเป็น ๒ ส่วน เป็นของเจ้าทิพวรรณส่วนหนึ่ง ของจำเลยส่วนหนึ่ง ส่วนของจำเลยให้อายัดไว้ในศาลเพื่อประโยชน์แก่เจ้าหนี้ของจำเลยซึ่งควรจะได้รับ
ผู้ร้องทั้ง ๓ ฎีกา ในฎีกาของเจ้าราชบุตร์แลเจ้าสีนวลกล่าวเปนปัญหาว่า การยกตลาดนี้ให้แก่กันควรต้องทำเป็นลายลักษณอักษรจึงจะใช้ได้ชอบด้วยกฎหมาย เมื่อมิได้ทำดังนั้น ตลาดรายนี้จึงคงเปนส่วนมรฏกของเจ้าบุญวาทย์วงมานิตย์ซึ่งเจ้าสีนวลมีสิทธิจะได้รับมรฏกอยู่ด้วย
ฎีกาเห็นว่าปัญหาเรื่องยกที่ตลาดให้จะใช้ได้เพียงใดนั้น เป็นข้อปิดปากผู้ร้องไม่ให้ยกขึ้นโต้เถียงในเวลานี้ เพราะเหตุนิ่งเสียเกินกว่า ๑๐ ปี ทำให้ปรากฎขึ้นว่าจำเลยกับเจ้าทิพวรรณเปนเจ้าของกรรมสิทธิ์ร่วมกันเด็ดขาด แลปกครองมาโดยอิศระ จึงตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์
