แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โอนทรัพย์โดยมีสินจ้าง
ย่อยาว
ธ.โอนที่ดินโฉนดแผนที่ให้แก่จำเลยยังไม่ถึง ๒ ปี ธ.ล้มละลาย โจทย์จึงขอให้ศาลแสดงว่าการโอนนี้ใช้ไม่ได้ จำเลยต่อสู้ว่า ธ. ได้ขายที่ดินให้จำเลย ได้รับเงินไปเสร็จแล้ว การที่ทำหนังสือโอนในประเภท ” ให้ ” ก็เพื่อจะปิดราคาที่ดินโจทย์ได้ค้านว่าจำเลยจะสืบพยานว่าโอนโดยมีสินจ้างลบล้างหลักฐานที่ทำไว้ต่อเจ้าพนักงานว่า”ให้” นั้นไม่ได้
ศาลแพ่งอนุญาตให้จำเลยนำสืบ เมื่อศาลอนุญาตดังนี้ โจทย์แถลงยอมรับว่าการโอนที่ดินนี้ได้ทำโดยสุจริตแลมีสินจ้างจริง ศาลแพ่งเห็นว่าคดีเข้าอยู่ในมาตรา ๔๕ แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย ร.ศ. ๑๓๐ โจทย์ไม่มีสิทธิฟ้องได้ ให้ยกฟ้องโจทย์
โจทย์อุทธรณ์ว่ากฎหมายปิดปากจำเลยไม่ให้เถียงลบล้างข้อความที่เปนตัวหนังสือ
ศาลอุทธรณ์กรุงเทพฯ เห็นด้วยโจทย์ จึงพิพากษาให้โจทย์ชนะ จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยรับโอนโดยสุจริตแลมีสินจ้างดังที่โจทย์รับดังนี้ คดีก็เข้าในข้อยกเว้นตามมาตรา ๔๕ แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย จึงพิพากษายืนตามศาลแพ่ง
