แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
นิติกรรมทำก่อนต้องได้บังคับก่อน
ย่อยาว
นางกิมลี้ โจทก์ทำสัญญากับจำเลยลงวันที่ ๑๙ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๙ มีใจความว่า เมื่อโจทก์เช่านาของจำเลยต่อไปถึงเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๙ แล้ว จำเลยต้องขายที่นานั้นให้แก่โจทก์เปนเงิน ๑๐๐๐ บาท โจทก์ก็ได้เช่านาจำเลย จนถึงเดือนพฤศจิกายน นางกิมลี้จึงฟ้องขอให้บังคับให้จำเลยขายนา ฝ่ายนางลออโจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๙ จำเลยได้ทำสัญญาจะแบ่งขายที่ดินรายวิวาทให้แก่นางลออเปนเงิน ๗๒๐ บาท จำเลยได้รับเงินมัดจำไปแล้ว ๑๐๐ บาท ขอให้บังคับจำเลยให้ขายที่นา
ปัญหามีว่า ใครจะเปนผู้ซื้อที่นารายวิวาทนี้
ฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า สัญญาระหว่างนางกิมลี้กับจำเลยนั้นสมบูรณ์เมื่อนางกิมลี้เช่านาจำเลยจนถึงเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๙ และเปนสัญญาที่ทำขึ้นโดยสุจริต ก่อนสัญญาระหว่างนางลออกับจำเลย เพราะฉะนั้นนางกิมลี้จึงมีสิทธิดีกว่านางลออ จึงให้จำเลยขายที่นาให้แก่นางกิมลี้
