คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6357/2534

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การพิจารณาว่ารายรับของโจทก์เป็นรายรับจากการขายแผ่นยางรองพื้นพรมหรือเป็นการรับจ้างทำของ ต้องพิจารณาตามลักษณะของงานที่ทำและเจตนาของคู่สัญญา ลักษณะการทำงานของโจทก์เป็นการรับจ้างปูพรมให้แก่ลูกค้าแต่ถ้ารายใดต้องการใช้แผ่นยางรองพื้นพรมโจทก์เป็นผู้จัดการหาแผ่นยางรองพื้นพรมให้ โดยซื้อมาจากผู้อื่นแล้วจัดการปูแผ่นยางรองพื้นพรมและปูพรมให้แก่ลูกค้าจนเรียบร้อยโจทก์คิดค่าแรงงานส่วนหนึ่งและราคาแผ่นยางรองพื้นพรมอีกส่วนหนึ่งลักษณะการทำงานของโจทก์เห็นได้ว่า โจทก์ต้องทำงานปูพรมให้แก่ลูกค้าจนสำเร็จและเจตนาของคู่กรณีอยู่ที่ผลสำเร็จแห่งการงานที่ลูกค้าจ้างโจทก์ปูพรมให้แม้โจทก์จะจัดการซื้อแผ่นยางรองพื้นพรมและขายให้ลูกค้า แต่เมื่อโจทก์เป็นผู้จัดการปูพรมและต้องใช้แผ่นยางรองพื้นพรมเพื่อให้งานที่โจทก์รับจ้างปูพรมสำเร็จผล จึงเป็นเรื่องการรับจ้างทำของ ราคาแผ่นยางรองพื้นพรมจึงเป็นรายรับจากการรับจ้างทำของอันจะ ต้องเสียภาษีการค้า

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า เจ้าพนักงานประเมินของจำเลยมีหนังสือแจ้งการประเมินภาษีการค้าของโจทก์สำหรับเดือนธันวาคม 2525 และเดือนมกราคมถึงธันวาคม 2526 เพิ่มเติมจากภาษีการค้าที่โจทก์ได้ยื่นเสียไว้แล้วโดยอ้างว่าโจทก์เสียภาษีการค้าไว้ไม่ถูกต้องครบถ้วน โดยโจทก์ไม่ได้นำรายรับส่วนที่เป็นเงินที่โจทก์ขายแผ่นยางรองพื้นพรมแก่ลูกค้ามารวมคำนวณเป็นรายรับจากการรับจ้างทำของ ตามประเภทการค้า 4ชนิด 1(ฉ) แห่งบัญชีอัตราภาษีการค้าเพื่อเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละ 3 โจทก์อุทธรณ์การประเมิน คณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์วินิจฉัยให้ยกอุทธรณ์ของโจทก์ โจทก์เห็นว่าการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินและคำวินิจฉัยอุทธรณ์ไม่ชอบ เพราะรายรับดังกล่าวเป็นรายได้จากการซื้อสินค้ามาขายในสภาพเดิม จึงไม่อยู่ในข่ายที่ต้องเสียภาษีการค้าขอศาลพิพากษาให้เพิกถอนการประเมิน และคำวินิจฉัยอุทธรณ์ดังกล่าว
จำเลยให้การว่า รายรับดังกล่าวตามฟ้องเป็นรายรับที่โจทก์ได้รับจากการที่ลูกค้ามาว่าจ้างให้โจทก์ผลิตพรมพร้อมทั้งติดตั้งพรมและยางรองพรม จึงเป็นรายรับที่ได้จากการรับจ้างปูพรม การประเมินของเจ้าพนักงาน และคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ชอบด้วยกฎหมายแล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ศาลภาษีอากรกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีภาษีอากรวินิจฉัยว่า พิเคราะห์แล้วข้อโต้เถียงเกี่ยวกับรายรับของโจทก์ในเดือนธันวาคม 2525 จำนวน 277,933.31 บาทและเดือนมกราคม-ธันวาคม 2526 จำนวน 4,769,662.68 บาท ว่าเป็นรายรับจากการขายแผ่นยางรองพื้นพรมหรือเป็นการรับจ้างทำของนั้นเห็นว่า ต้องพิจารณาตามลักษณะของงานที่ทำและเจตนาของคู่สัญญาตามข้อเท็จจริงในคดีนี้ปรากฏลักษณะการทำงานของโจทก์เป็นการรับจ้างปูพรมให้แก่ลูกค้า แต่ถ้าลูกค้ารายใดต้องการใช้แผ่นยางรองพื้นพรมในการรับจ้างปูพรม โจทก์เป็นผู้จัดการหาแผ่นยางรองพื้นพรมให้โดยซื้อมาจากผู้อื่นแล้วจัดการปูแผ่นยางรองพื้นพรมและปูพรมให้แก่ลูกค้าจนเรียบร้อย โจทก์คิดค่าแรงงานส่วนหนึ่งและราคาแผ่นยางรองพื้นพรมอีกส่วนหนึ่ง โดยถือว่าราคาแผ่นยางรองพื้นพรมเป็นสินค้าที่โจทก์ซื้อมาและขายไป ลักษณะการทำงานของโจทก์เช่นนี้เห็นได้ว่าโจทก์ต้องทำงานปูพรมให้แก่ลูกค้าให้สำเร็จ ทั้งเจตนาของคู่กรณีอยู่ที่ผลสำเร็จแห่งการงานที่ลูกค้าจ้างให้โจทก์ปูพรมให้ ทั้งการปูแผ่นยางรองพื้นพรมก็เป็นส่วนประกอบของพรม เพื่อช่วยให้พรมมีความนุ่มและสวยงาม ฉะนั้นแผ่นยางรองพื้นพรมหรือพรมที่ปูก็เป็นส่วนประกอบกันให้งานสำเร็จตามที่ลูกค้าต้องการ แม้โจทก์จะได้จัดการซื้อแผ่นยางรองพื้นพรมและขายให้ลูกค้าอย่างที่โจทก์ดำเนินการอยู่แต่เมื่อโจทก์เป็นผู้จัดการปูพรมและต้องใช้แผ่นยางรองพื้นพรมดังกล่าว เพื่อให้งานที่โจทก์รับจ้างปูพรมสำเร็จผล จึงเป็นเรื่องการรับจ้างทำของ ราคาแผ่นยางรองพื้นพรมที่พิพาทกันจึงเป็นรายรับจากการรับจ้างทำของอันจะต้องเสียภาษีการค้า
พิพากษายืน

Share