แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
โจทก์มีเงินแต่ยังเบิกไม่ได้เพราะเป็นวันหยุดราชการรุ่งขึ้นไม่ได้ไถ่ขายฝากเพราะจำเลยว่าหนังสือสัญญาอยู่ที่อื่นให้มาไถ่วันหลังถือว่าโจทก์ใช้สิทธิไถ่ภายในกำหนดแล้ว
ย่อยาว
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้จำเลยรับเงิน14,000 บาทและจดทะเบียนไถ่การขายฝากที่ดินแก่โจทก์ จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “มีเหตุผลน่าเชื่อว่าก่อนครบกำหนดไถ่ถอนตามสัญญาคือวันที่ 10 มกราคม 2519 โจทก์ที่ 2 ได้ไปพบจำเลยขอไถ่ถอนการขายฝาก ทั้งนี้นายตาผู้ใหญ่บ้านได้ยืนยันว่าโจทก์ที่ 2 มาขอรับเงินจากตนในวันดังกล่าว แต่เป็นวันหยุดราชการเบิกเงินมาให้ไม่ได้ถือว่าโจทก์ที่ 2 มีเงินอยู่พร้อมและมีเจตนาที่จะนำเงินไปไถ่ถอนที่พิพาท จึงได้ไปหาจำเลยเพื่อตกลงนัดหมายกัน แม้โจทก์ที่ 2 จะนำเงินไปให้จำเลยในวันนั้นหรือยังไม่นำเงินไปก็จะทำการไถ่ถอนการขายฝากไม่ได้เพราะเป็นวันหยุดราชการ สำนักงานที่ดินอำเภอปิดทำงาน เหตุที่ไม่มีการไถ่ถอนการขายฝากในวันรุ่งขึ้นคือวันจันทร์ และโจทก์ที่ 2 ไม่ไปเอาเงินจากนายตาผู้ใหญ่บ้านตามที่ขอไว้ เนื่องจากจำเลยได้บอกโจทก์ที่ 2 ว่ายังไถ่ถอนไม่ได้ เพราะสัญญาและหลักฐานอยู่กับน้องของจำเลยที่กรุงเทพฯ ให้มาไถ่ถอนคืนเดือนหน้า โดยจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเลยกำหนดเวลาไถ่ถอน ครั้นถึงกำหนดก็ไม่ยอมให้ไถ่โดยอ้างว่าพ้นกำหนดเวลาแล้วเช่นนี้ ถือว่าโจทก์ใช้สิทธิไถ่ถอนการขายฝากในกำหนดเวลาแล้ว แม้จะพ้นกำหนดเวลาไถ่ถอนการขายฝาก โจทก์ก็มีอำนาจฟ้องขอให้บังคับได้”
พิพากษายืน
