แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือ และใช้หนังสือปลอมแต่ในฟ้องมิได้กล่าวว่าโจทก์เป็นผู้เสียหายและมิได้บรรยายไว้ด้วยว่าเป็นการกระทำที่มีลักษณะที่สามารถอาจเกิดความเสียหายแก่สาธารณะชนหรือแก่ผู้หนึ่งผู้ใด ย่อมเป็นฟ้องที่ขาดองค์ความผิดฐานปลอมหนังสือ ไม่มีมูลที่ศาลจะรับไว้พิจารณา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยทั้ง ๕ สมคบกันทำหนังสือปลอมขึ้นฉะบับหนึ่ง และจำเลยที่ ๑ ได้อ้างหนังสือปลอมดังกล่าวแล้วขึ้นเป็นข้อต่อสู้คดี และอ้างเป็นพยานต่อคณะกรรมการอำเภอขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๒๒,๒๒๓ ,๒๒๕,๒๒๗ และทำลายหนังสือปลอมนั้นเสีย
จำเลยให้การปฏิเสธความผิด
ศาลชั้นต้นงดสืบพยานแล้ววินิจฉัยว่า ฟ้องโจทก์มิได้กล่าวว่าการกระทำของจำเลยมีลักษณะที่สามารถอาจจะเกิดความเสียหายขึ้นแก่สาธารณะชนหรือแก่บุคคลผู้หนึ่งผู้ใดอย่างใดเลย จึงเป็นฟ้องที่ไม่ครบองค์ความผิดที่ขอให้ลงโทษ พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องของโจทก์มิได้กล่าวว่า โจทก์เป็นผู้เสียหาย ซึ่งจะมีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๒๘ และทั้งข้อความที่บรรยายในฟ้อง ก็ขาดองค์ความผิดที่จะเป็นความผิดฐานปลอมหนังสือ ไม่มีมูลที่รับไว้พิจารณาแต่ชั้นต้น การที่โจทก์ฟ้องขอให้ทำลายหนังสือปลอม มิได้เป็นการแสดงให้เห็นว่าโจทก์เป็นผู้เสียหาย หรือทำให้ข้อความในฟ้องครบองค์ความผิดฐานปลอมหนังสือขึ้นแต่อย่างใด
จึงพิพากษายืน
