แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เทศบัญญัติของเทศบาลนครกรุงเทพฯ เรื่องควบคุมการค้าซึ่งเป็นที่น่ารังเกียจฯ (ฉบับที่ 3)2494ลงวันที่ 18 ม.ค. 2494 ข้อ 4,5
หน้าฟ้องโจทก์ระบุชื่อจำเลยไม่ได้ระบุชื่อบริษัทในคำบรรยายฟ้องกล่าวถึงบริษัทอยู่บ้าง แต่ก็เป็นเพียงแสดงให้ทราบว่าจำเลยผู้ที่ถูกฟ้องนั้นเป็นผู้จัดการบริษัทจึงเป็นอันว่าจากหน้าฟ้องก็ตาม จากคำบรรยายฟ้องก็ตามโจทก์ฟ้องจำเลยเป็นส่วนตัวของจำเลย และฟ้องไม่ได้หาว่าจำเลยจัดคนให้เลื่อยไม้ เมื่อคำพยานไม่มีเลยว่าจำเลยเป็นผู้เลื่อยไม้เช่นนี้ลงโทษจำเลยไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้จัดการบริษัทโรงเลื่อยจักรไท้ฮั่วเฮง จำกัด จำเลยทำการเลื่อยไม้และซอยไม้ไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติสาธารณสุข พ.ศ. 2484 มาตรา 6, 68 เทศบัญญัติของเทศบาลนครกรุงเทพ ฯ เรื่องการควบคุมการค้าซึ่งเป็นที่น่ารังเกียจหรืออาจเป็นอันตรายแก่สุขภาพแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) 2494 ลงวันที่ 18 มกราคม2494 ข้อ 4, 5 ฯลฯ
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ปรับจำเลย 100 บาทตามเทศบัญญัติที่โจทก์อ้าง ฯ
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าข้อเท็จจริงมีว่าจำเลยมีอาชีพเป็นผู้จัดการบริษัทโรงเลื่อยจักรไท้ฮั่วเฮง จำกัด คนงานโรงเลื่อยทำการเลื่อยไม้ฝ่าฝืนประกาศ แต่หน้าฟ้องระบุชื่อจำเลยเป็นจำเลย ไม่ได้ระบุชื่อบริษัทในคำบรรยายฟ้องกล่าวถึงบริษัทอยู่บ้าง แต่ก็เป็นเพียงแสดงให้ทราบว่าจำเลยผู้ที่ถูกฟ้องนี้เป็นผู้จัดการบริษัทจึงเป็นอันว่า จากหน้าฟ้องก็ตาม จากคำบรรยายฟ้องก็ตาม โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นส่วนตัวของจำเลย
ฟ้องยืนยันว่าจำเลยเป็นผู้เลื่อยไม้ ไม่ได้หาว่าจำเลยจัดให้คนงานเลื่อยไม้ เมื่อคำพยานไม่มีกล่าวว่าจำเลยเป็นผู้เลื่อยไม้เช่นนี้ลงโทษจำเลยไม่ได้
