แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ไม่เสียรัชชูปการถูกจับไปเพื่อใช้งานโยธาแล้วแจ้งเท็จต่อเจ้าพนักงานว่าตนมีทรัพย์นั้นไม่มีความผิดตาม พ.ร.บ.รัชชูปการ
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยค้างเงินรัชชูปการ ๒ ปี เจ้าพนักงานจับตัวจำเลยมาจะให้ทำงานโยธาแทน จำเลยแจ้งเท็จว่า จำเลยมีนามีสวน โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.รัชชูปการ พ.ศ.๒๔๖๘ ม.๑๑-๑๓(๓)
ศาลชั้นต้นเห็นว่า กฎหมายที่โจทก์อ้างหมายถึงผู้มีทรัพย์แล้วแจ้งว่าไม่มี ไม่หมายถึงผู้ไม่มีทรัพย์แล้วแจ้งว่ามี จึงเห็นว่าไม่มีมูลเป็นความผิดพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคำกล่าวของจำเลยเป็นแต่คำอวดอ้าง จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น แต่มีผู้พิพากษานาย ๑ เห็นแย้งว่าถ้าเป็นความจริงดังฟ้องจำเลยก็มีผิดตามมาตรา ๑๓(๓)
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จะลงโทษจำเลยตาม ม.๑๓(๓) ได้ จะต้องมีการสอบสวนตาม ม.๑๑ แต่คดีนี้ไม่มีการสอบสวนจึงไม่มีทางลงโทษจำเลยได้ จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง
