แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยใช้มีดปลายแหลมใบมีดกว้าง 11/2 เซนติเมตรยาว 81/2 เซนติเมตรรวมทั้งด้ามยาว 1 คืบ แทงผู้เสียหายที่ท้องอันเป็นอวัยวะส่วนสำคัญจนตับฉีกขาด พร้อมกับพูดว่า”ลุง ฆ่าเสียเถิด” ประกอบกับนายแพทย์ผู้ตรวจบาดแผลว่าตับฉีกนี้ ถ้าไม่รักษาให้ทันท่วงที จะมีเลือดออกทำให้ช่องท้องอักเสบอาจทำให้ถึงตายได้ เช่นนี้ ถือได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดพกปลายแหลมใบมีดกว้าง๑ ๑/๒ เซนติเมตร ยาว ๘ ๑/๒ เซนติเมตรรวมทั้งด้ามยาว ๑ คืบ แทงนายแปว ไทยสมัคร ถูกที่แขนขวาและท้องอันเป็นอวัยวะสำคัญ โดยมีเจตนาฆ่า แต่แพทย์รักษาไว้ทันท่วงที นายแปวไทยสมัคร จึงไม่ตาย เพียงได้รับอันตรายแก่กายสาหัส เจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยมีดที่ใช้ในการกระทำผิดเป็นของกลางจำเลยเป็นคน ๆ เดียวกันกับจำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๔๗๘/๒๕๑๓ของศาลจังหวัดชัยภูมิขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘, ๘๐, ๒๙๗ และสั่งริบมีดของกลาง
จำเลยให้การว่า ได้แทงผู้เสียหายจริง เพราะผู้เสียหายกับพวกบุกรุกเข้ามาในบ้านจำเลยและใช้อาวุธปืนจะยิงจำเลย และจำเลยรับว่าต้องโทษอยู่ตามสำนวนคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๔๗๘/๒๕๑๓ของศาลจังหวัดชัยภูมิจริง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘, ๘๐, ๒๙๗ แต่ให้ลงโทษตามมาตรา ๒๘๘, ๘๐ ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุด ให้จำคุก ๑๐ ปี นับโทษต่อจากโทษในสำนวนคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๔๗๘/๒๕๑๓ ของศาลชั้นต้นซึ่งพ้นกำหนดโทษแล้วแต่ต้องขังระหว่างพิจารณาตามหมายเขียวของคดีนี้ มีดของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘, ๘๐ จำคุก ๑๐ ปี มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้ ๑ ใน ๓ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ คงให้จำคุก ๖ ปี ๘ เดือนนอกจากที่แก้นี้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จำเลยใช้มีดปลายแหลม ใบมีดกว้าง๑ ๑/๒ เซนติเมตร ยาว ๘ ๑/๒ เซนติเมตรรวมทั้งด้ามยาว ๑ คืบ แทงผู้เสียหายที่ท้องอันเป็นอวัยวะส่วนสำคัญจนตับฉีกขาด พร้อมกับพูดว่า “ลุง ฆ่าเสียเถิด” และนายแพทย์ศรีรัตน์รัตนมาลัย ผู้ตรวจบาดแผลเบิกความว่า ตับฉีกนี้ถ้ารักษาไม่ทันท่วงทีจะมีเลือดออก ทำให้ช่องท้องอักเสบอาจทำให้ถึงตายได้ เช่นนี้ถือได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า
พิพากษายืน
