แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
หุ้นส่วนที่ไม่ใช่ผู้จัดการหรือผู้แทนของห้างหุ้นส่วนจำกัด นิติบุคคล ย่อมไม่มีอำนาจร้องทุกข์แทน นิติบุคคลนั้นซึ่งเป็นผู้เสียหาย
คำร้องทุกข์ที่ไม่มีข้อความแสดงให้เห็นว่าร้องทุกข์แทนนิติบุคคลหรือได้รับมอบอำนาจมาให้ร้องทุกข์แทน ต้องถือว่าร้องทุกข์ในฐานะส่วนตัว
ใบมอบอำนาจซึ่งมีข้อความชัดแจ้งว่ามอบอำนาจให้ดำเนินการแทน เฉพาะการฟ้องร้องคดีต่อศาลย่อมไม่รวมถึงการมอบอำนาจให้ร้องทุกข์ด้วย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องและแก้ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๒๒ เมษายน ๒๕๑๑ จำเลยที่ ๑ โดยนายธิติ ธรรมกมล ได้ทำสัญญาเช่ารถแทรกเตอร์ของโจทก์ไป ๓ คัน จำเลยที่ ๑ ค้างค่าเช่ารถเป็นเงินทั้งสิ้น ๖๐,๐๐๐ บาท วันที่ ๒ กรกฎาคม ๒๕๑๑ จำเลยที่ ๑ จ่ายเช็คชำระหนี้ให้ โจทก์ ๒ ฉบับ ลงชื่อจำเลยที่ ๒ ที่ ๓ เป็นผู้สั่งจ่าย ลงวันที่สั่งจ่ายวันที่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๑๑ ฉบับหนึ่งและอีกฉบับหนึ่งลงวันที่สั่งจ่าย สั่งจ่ายวันที่ ๒ สิงหาคม ๒๕๑๑ วันที่ ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๑๑ โจทก์นำเช็คฉบับลงวันที่สั่งจ่าย ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๑๗ ไปขึ้นเงิน ธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน โจทก์จึงติดต่อทวงถามนายโชติชัย หุ้นส่วนคนหนึ่ง ของจำเลยที่ ๑ นำเงินมาชำระให้โจทก์ ๑๐,๐๐๐ บาท คงเหลือที่จำเลยยังไม่ชำระจนบัดนี้อีก ๒๐,๐๐๐ บาท และวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๑๑ โจทก์นำเช็คฉบับลงวันที่สั่งจ่าย ๒ สิงหาคม ๒๕๑๑ ไปขึ้นเงินธนาคารปฏิเสธไม่จ่ายเงิน ทั้งนี้ เป็นการที่จำเลยร่วมกันออกเช็คโดยเจตนาที่จะ ไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค เหตุเกิดที่ตำบลสามเสนใน และตำบลมักกะสัน อำเภอพญาไท จังหวัดพระนคร เกี่ยวพันกันโจทก์ร้องทุกข์ต่อพนักงาน สอบสวนสถานีตำรวจบางซื่อ เมื่อวันที่ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๑๑ ขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิด อันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๔๙๗ มาตรา ๓
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว สั่งประทับฟ้องโจทก์
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วเห็นว่า คำร้องทุกข์ลงวันที่ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๑๑ มิใช่คำร้องทุกข์ โจทก์ทราบเรื่องธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงินเมื่อวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๑๑ แล้วยื่นฟ้องเมื่อวันที่ ๒๘ มกราคม ๒๕๑๒ พ้นกำหนด ๓ เดือน คดีขาดอายุความ พิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ศาลฎีกาพิเคราะห์แล้ว เห็นว่า คำร้องทุกข์หมาย จ.๘ ไม่มีข้อความ ประการใดเลยที่แสดงให้เห็นว่า นายประพันธ์ บูรพาธนะ ได้ร้องทุกข์ ในนามของห้างหุ้นส่วนจำกัดปานทองพานิช โจทก์ หรือได้รับมอบอำนาจ จากโจทก์ให้ร้องทุกข์แทน ร้อยตำรวจตรีสมบัติ กล่ำสมบัติ พนักงานสอบสวน ผู้รับคำร้องทุกข์ก็เบิกความว่า นายประพันธ์ร้องทุกข์ในฐานะส่วนตัว นายประพันธ์เป็นเพียงหุ้นส่วนคนหนึ่ง ไม่ใช่ผู้จัดการหรือผู้แทนของโจทก์ ซึ่งเป็นห้างหุ้นส่วนจำกัดเป็นนิติบุคคลตามกฎหมายนายประพันธ์ จึงไม่มีอำนาจร้องทุกข์แทนโจทก์ และตามใบมอบอำนาจทั่วไปลงวันที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๑๑ หมาย จ.๒ มีข้อความว่า โจทก์มอบอำนาจให้นายประพันธ์ ฟ้องร้องจำเลยต่อศาลเกี่ยวกับคดีเรื่องเช็คได้ทุกศาลจนคดีถึงที่สุด ให้มี อำนาจแต่งตั้งทนายความ และรับเงินจากศาลแทนโจทก์ได้ ซึ่งเป็นการ มอบอำนาจโดยชัดแจ้งให้ดำเนินการแทนโจทก์เฉพาะการฟ้องร้องคดีต่อศาลเท่านั้น ไม่รวมถึงการมอบอำนาจให้ร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนด้วย ที่นายประพันธ์ร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนขอให้ดำเนินคดีกับจำเลย จึงไม่ใช่คำร้องทุกข์ของโจทก์ ไม่มีผลตามกฎหมาย ถือได้ว่า โจทก์ไม่ได้ ร้องทุกข์ภายในสามเดือนนับแต่วันที่รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำผิด โจทก์ยื่นฟ้องคดีนี้เมื่อวันที่ ๒๙ มกราคม ๒๕๑๒ หลังจากวันที่ธนาคาร ปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็คเมื่อวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๑๑ ถึง ๕ เดือนเศษ ฟ้องโจทก์จึงขาดอายุความที่ศาลอุทธรณ์ พิพากษายกฟ้องโจทก์นั้นชอบแล้ว
พิพากษายืน ให้ยกฎีกาโจทก์
