แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ร้านขายของเป็นสถานที่ที่เชื้อเชิญให้ผู้ที่มีธุระเกี่ยวข้องเข้าไปได้ จึงไม่ใช่เป็นที่รโหฐาน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า วันเกิดเหตุพลตำรวจบุญสมได้รับแจ้งจากนายจำเริญสารวัตรสุขาภิบาลว่า จำเลยขัดขวางในการที่นายจำเริญจะเข้าตรวจตราการสะสมอาหารเพื่อการค้าและจับกุมหาบเร่ที่วางขายหน้าร้านและในร้านจำเลย พลตำรวจบุญสมไปยังที่เกิดเหตุแสดงตัวว่าเป็นเจ้าพนักงานและแจ้งข้อหาให้จำเลยทราบให้จำเลยไปที่สถานีตำรวจจำเลยไม่ยอมไป พลตำรวจบุญสมเข้าจับกุม จำเลยได้บังอาจต่อสู้ขัดขวาง แต่หากบิดาจำเลยเข้าห้ามเสีย พลตำรวจบุญสมจึงไม่ทันถูกจำเลยต่อย ขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลคดีเด็กและเยาวชนกลางพิพากษาว่า จำเลยผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 119, 120 แต่ให้รอการกำหนดโทษไว้ภายใน 2 ปีตามมาตรา 41, 42
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เกิดเหตุในร้านที่จำเลยอาศัยอยู่กับบิดาจึงเป็นที่ระโหฐาน พลตำรวจบุญสมไม่มีอำนาจจับจำเลยมีสิทธิป้องกันได้จำเลยทำไปพอสมควร จึงพิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าร้านขายของเป็นสถานที่เชื้อเชิญให้ผู้ที่มีธุระเกี่ยวข้องเข้าไปได้ จึงไม่ใช่ที่ระโหฐานตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 81, 92 พลตำรวจบุญสมมีอำนาจจับกุมจำเลยได้ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 78 จำเลยบังอาจต่อสู้ขัดขวาง จึงมีความผิดตามที่ศาลชั้นต้นชี้ขาด พิพากษากลับศาลอุทธรณ์ บังคับคดีตามศาลชั้นต้น
