แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ร้านขายของเป็นสถานที่ที่เชื้อเชิญให้ผู้ที่มีธุระเกี่ยวข้องเข้าไปได้ จึงไม่ใช่เป็นที่ระโหฐาน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า วันเกิดเหตุพลตำรวจบุญสมได้รับแจ้งจากนายจำเริญสารวัตรสุขาภิบาลว่า จำเลยขัดขวางในการที่นายจำเริญจะเข้าตรวจตราการสะสมอาหารเพื่อการค้าและจับกุมหาบแร่ที่วางขายหน้าร้านและในร้านจำเลย พลตำรวจบุญสมไปยังที่เกิดเหตุแสดงตัวว่าเป็นเจ้าพนักงานและแจ้งข้อหาให้จำเลยทราบให้จำเลยไปที่สถานีตำรวจ จำเลยไม่ยอมไป พลตำรวจบุญสมเข้าห้ามเสีย พลตำรวจบุญสมจึงไม่+ถูกจำเลยต่อย ขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลคดีเด็และเยาวชนกลางพิพากษาว่า จำเลยผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๑๑๔,๑๒๐ แต่ให้รอการกำหนดโทษไว้ภายใน ๒ ปี ตามมาตรา ๔๑,๔๒
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เกิดเหตุในร้านที่จำเลยอาศัยอยู่กับบิดา จึงเป็นที่ระโหฐาน พลตำรวจบุญสมไม่มีอำนาจจับ จำเลยมีสิทธิป้องกันได้ จำเลยทำไปพอสมควร จึงพิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าร้านขายของเป็นสถานที่เชื้อเชิญให้ผู้ที่มีธุระเกี่ยข้องเข้าไปได้ จึงไม่ใช่ที่ระโหฐานตามวิ.อาญาม. ๘๑,๙๒ พลตำรวจบุญสมมีอำนาจจับกุมจำเลยได้ตาม วิ.อาญา ม.๗๘ จำเลยบังอาจต่อสู้ขัดขวาง จึงมีความผิดตามที่ศาลชั้นต้นชี้ขาดพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ บังคับคดีตามศาลชั้นต้น