แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ 1 กับอีกคนหนึ่งถือมีดคุมเชิงอยู่ใกล้ ๆ ในขณะที่คนร้ายอีกคนหนึ่งขู่เข็ญจะทำร้ายเจ้าทรัพย์ ดังนี้จำเลยที่ 1 มีผิด ตามมาตรา 301
ส่วนจำเลยที่2,3 เมื่อได้ปืนก็ปลีกตัวไปเสียก่อนยังไม่ได้มีการขู่เข็ญเจ้าทรัพย์มาเกิดการขู่เข็ญขึ้นภายหลัง เป็นการขาดตอนมิได้เกี่ยวข้องกับจำเลยที่ 2,3 แล้ว จำเลยทั้งสองจึงเพียงแต่มีผิดตาม ม. 294 ตอน 2 ประกอบด้วย ม.293 ข้อ 7-11 และ ม.294 ข้อ 1 เท่านั้น
ฟ้องว่าปล้นทรัพย์ได้ความว่าลักทรัพย์ลงโทษได้
ย่อยาว
คดีได้ความว่ามีคนร้าย ๖ คน สามคนอยู่ที่ประตูรั้วบ้านอีก ๓ คนเข้าไปในรั้วบ้าน ชายที่ยังจับไม่ได้ขึ้นไปบนบ้านจำเลยที่ ๑ กับนายฉัตรถือมีดคอยรับของอยู่ข้างล่าง จำเลยที่ ๒,๓ กับนายประเสริฐคอยรับของดูต้นทางหน้าประตูรั้วบ้าน คนขึ้นบนเรือนส่งปืนให้แก่นายฉัตร ๆ รับส่งให้นายประเสริฐ ๆ ได้ปืนแล้วเดินกลับไปปากซอย จำเลยที่ ๒,๓ เดินตามออกมาด้วย สามคนยังคงอยู่ในบ้าน ตอนนี้เจ้าทรัพย์มาพบคนที่ขึ้นบนเรือน ๆ ชักมีดขู่เข็ญเจ้าทรัพย์แล้วหนีไปพร้อมกับจำเลยที่ ๑ และนายฉัตร
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เชื่อว่าจำเลยทั้งสามกับพวกสมคบกันทำการปล้นทรัพย์รายนี้จริง จำคุกคนละ ๑๐ ปี ตามม.๓๐๑ เพิ่มโทษจำเลยที่ ๒ ตาม ม.๗๒ เป็นจำคุก ๑๕ ปี พ้นโทษแล้วให้ส่งไปกักกันอีก ๓ ปี ตามมาตรา ๘,๙ พระราชบัญญัติกักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย ส่วนจำเลยที่ ๑ เมื่อเพิ่มและลดโทษตาม ม.๗๓,๕๙ แล้วคงจำคุก ๑๐ ปี
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยศาลล่างทั้งสองสำหรับจำเลยที่ ๑แต่เห็นว่าสำหรับจำเลยที่ ๒,๓ นั้น เมื่อได้ปืนก็ปลีกตัวไปเสียก่อนแล้วซึ่งขณะนั้นยังหาได้มีการขู่เข็ญเจ้าทรัพย์อันเป็นองค์สำคัญในความผิดฐานปล้นทรัพย์แต่อย่างใดไม่ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใหม่ในภายหลังขาดตอนและมิได้เกี่ยวข้องกับจำเลยทั้งสองคนนี้แล้ว จำเลยทั้งสองจึงควรมีความผิดฐานเป็นตัวการในการลักทรัพย์ในเคหะสถานโดยมีพรรคพวกและศาสตราวุธเท่านั้น ไม่เป็นผิดฐานปล้นทรัพย์ดังที่ศาลชั้นต้นวินิจฉัยมาซึ่งต่างกับการกระทำของจำเลยที่ ๑ เพราะจำเลยที่ ๑ ยังคงถือมีดคุมเชิงอยู่ในบ้านของเจ้าทรัพย์ในขณะที่เกิดการขู่เข็ญเจ้าทรัพย์ขึ้น และจำเลยที่ ๑ และนายฉัตรมีโอกาศที่จะช่วยเหลือพรรคพวกของตนที่เป็นคนเก็บของอยู่บนเรื่อนนั้นได้ จึงต้องเป็นผิดฐานเป็นโจรปล้นทรัพย์
จึงพิพากษาแก้ฉะเพาะจำเลยที่ ๑ ให้ลดโทษตาม ก.ม.อาญา ม. ๕๘ ทวิเสีย ๑ ใน ๓ ส่วนจำเลยที่ ๒,๓ ผิดตาม ม.๒๙๔ ตอน ๒ อันประกอบด้วยม.๒๙๓ ข้อ ๗-๑๑ และม.๒๙๔ ข้อ ๑,๕๙,๗๓ คงเหลือกำหนดโทษจำเลยที่ ๓ ๓ ปี ๔ เดือน จำเลยที่ ๒ ๕ปี นอกจากนี้คงเป็นไปตามเดิมตลอดจนเรื่องโทษกักกัน
