แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มฤดก,พินัยกรรม,คำสั่งของผู้ตาย, การเปลี่ยนข้อความในพินัยกรรม,แบบ
ย่อยาว
ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินว่าโจทย์เปนภรรยา จ.แลได้พยาบาล จ.ตามความในพินัยกรรม จึงให้จำเลยซึ่งเปนผู้จัดการมฤดก จ.จ่ายเงินให้โจทย์ ๔๘๐ บาท แลต่อไปอีกเดือนละ ๔๐ บาท ตามพินัยกรรม
จำเลยฎีกาว่าเปนปัญหากฎหมายเกี่ยวแก่การแปลคำสั่งของ จ.ที่เขียนเป็นจดหมายแสดงว่าโจทย์ไม่ได้พยาบาล จ.ตามข้อความแห่งพินัยกรรม ไม่ให้ได้รับมฤดก กับเถียงว่าถ้าจำเลยแพ้คดีจะต้องเสียเงินกว่า ๒๐๐๐ บาท จึงเพิ่มค่าธรรมเนียม แลขอฎีกาข้อเท็จจริงในเหตุนี้ได้ด้วย
แต่ชั้นฎีกาจำเลยกลับแถลงการณ์รับว่าคำสั่งของ จ.ที่อ้างไม่เปนการเปลี่ยนแปลงข้อความในพินัยกรรม (ไม่ใช่ข้อกฎหมาย) เปนแต่แสดงความประสงค์ของ จ.เท่านั้น แลในคำให้การของจำเลยก็ไม่ได้อ้างว่าคดีเปนปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าไม่มีข้อกฎหมายที่จะต้องวินิจฉัยในเรื่องคำสั่งของ จ.ต่อไป เมื่อศาลล่างฟังว่าโจทย์ได้พยาบาล จ. ข้อที่จำเลยเถียงเรื่องแสดงความประสงค์ของ จ.ก็ย่อมเปนข้อเท็จจริงซึ่งฎีกาไม่ได้
อนึ่งทุนทรัพย์คดีนี้มีเพียง ๔๘๐ บาท แต่จำเลยอ้างว่าจะต้องเสียต่อไปกว่า ๒๐๐๐ บาท ก็ไม่เป็นประเด็นให้เปลี่ยนแปลงทุนทรัพย์ เพราะไม่มีข้อโต้เถียงกันมาแต่ชั้นศาลล่าง
จึงเห็นว่าฎีกาของจำเลยเป็นข้อเท็จจริงฎีกาไม่ได้ ให้ยกเสีย
