แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เรือนเสาไม้แก่น ฝาแลพื้นกะดานเป็นอสังหาริมทรัพย์ ฎีกาที่ 591/2472 สัญญาซื้อขายเรือนดังกล่าวนี้ทำกันเองเป็นโมฆะ ผู้ซื้อไม่ได้กรรมสิทธิขัดทรัพย์
ย่อยาว
ได้ความว่าเดิมจำเลยแพ้ความโจทก์ ๆ จึงนำยึดทรัพย์จำเลย ผู้ร้องยื่นคำร้องขัดทรัพย์ว่า เรือยเสาไม้แก่น ๒ หลังเครื่องบนไม้จริง หลังคามุงะเบื้องพื้นแลฝากระดานปลูกอยู่ในที่ดินของผู้อื่นกับนอกขานไม้สักส่วนหนึ่งของเรือนที่โจทก์ยึดนั้นจำเลยได้ทำสัญญากันเองขายให้ผู้ร้องแล้วก่อนเวลาที่จำเลยเป็นหนี้-โจทก์ แลผู้ร้องให้จำเลยเช่าเรือนนั้นอยู่ต่อมาดังนี้
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เรือนรายพิพาทแม้ปลูกในที่ผู้อื่นก็ดีต้องถือว่าเป็นอสังหาริมทรัพย์คามประมวลแพ่ง ม.๑๐๐ แลฎีกาที่ ๕๙๑/๒๔๗๒ เพราะฉะนั้นการซื้อขายรายนี้ซึ่งทำสัญญากันเองจึงเป็นโมฆะตาม ม.๔๕๖ ผู้ร้องไม่มีกรรมสิทธิในทรัพย์รายพิพาท จึงให้ยกคำร้องขัดทรัพย์
