แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยใช้ปืนจ่อยิงผู้ตายที่สบักอันเป็นที่สำคัญ โดยเชื่อว่าเป็นคนอยู่ยงคงกระพัน ถือว่า จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนโดยเจตนา.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อคืนวันที่ ๒๕ เม.ย. ๒๕๐๐ จำเลยบังอาจใช้ปืนยิงนายบก ขวัญเสือ ตายด้วยเจตนาฆ่า
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยไม่มีเจตนายิง เพราะจำเลยมิได้รู้สำนึกในการกระทำ โดยเข้าใจว่า ปืนคงไม่ลั่นและไม่ประสงค์ต่อผลหรือคาดว่าจะเล็งเห็นผลของการกระทำเพราะจำเลยเชื่อมั่นว่าผู้ตายคงอยู่ยงคงกะพันยิงไม่ออก เนื่องจากได้รับการถ่ายทอดวิชาอยู่ยงคงกะพันจากจำเลย จำเลยจึงมีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา ม.๒๕๐ จำคุก ๔ ปี ลดตาม ม.๗๘ จำคุก ๒ ปี ปืนไม่ริบ
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ความเชื่อของจำเลยในเรื่องอยู่ยงคงกะพันนั้น ปราศจากเหตุผลปืนเป็นอาวุธร้ายแรง การที่จำเลยเอาปืนจ่อยิงผู้ตายที่สบักอันเป็นทีสำคัญ ย่อมเล็งเห็นผลแห่งการกระทำนั้นว่า ถ้าปืนสั่งออกไป ผู้ตายก็ต้องตาย ซึ่งจำเลยก็สำนึกในการกระทำนั้น พิพากษายืนศาลอุทธรณ์
