แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ลูกระเบิดของกลางมีเรือนชะนวนถูกทำลาย ใช้ขว้างจะไม่เกิดระเบิด ไม่ทำให้มีแรงทำลายหรือแรงประหารตาม พระราชบัญญัติไม่เป็นวัตถุระเบิด
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 1 ปี 6 เดือน ปรับ 1,550 บาท ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ มาตรา 7, 55, 72, 78 และที่แก้ไขเพิ่มเติมกับฐานพกพาอาวุธปืน รอการลงโทษจำคุกไว้ 2 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้ยกฟ้องฐานมีวัตถุระเบิด โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่า ลูกระเบิดของกลางเป็นวัตถุระเบิดตามความหมายแห่งพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ ฉบับที่ 3 พ.ศ. 2501 มาตรา 3(3) หรือไม่ พิเคราะห์แล้ว ตามบทบัญญัติมาตราดังกล่าวมีความว่า “วัตถุระเบิด” คือ วัตถุที่สามารถส่งกำลังดันอย่างแรงต่อสิ่งห้อมล้อมโดยฉับพลันในเมื่อระเบิดขึ้นโดยมีสิ่งเหมาะสมมาทำให้เกิดกำลังดันหรือโดยการสลายตัวของวัตถุระเบิดนั้นทำให้มีแรงทำลายหรือแรงประหารฯ”ซึ่งแปลความหมายได้เป็น 2 ประการกล่าวคือ เป็นวัตถุที่สามารถส่งกำลังดันอย่างแรงต่อสิ่งห้อมล้อมโดยฉับพลันในเมื่อระเบิดขึ้น โดยมีสิ่งเหมาะสมมาทำให้เกิดกำลังดันประการหนึ่ง หรือโดยการสลายตัวของของวัตถุระเบิดนั้นอีกประการหนึ่ง ทั้งสองประการนี้จะต้องทำให้มีแรงทำลายหรือแรงประหารเกิดขึ้นด้วยจึงจะเป็นความหมายของคำว่าวัตถุระเบิดโดยครบถ้วน เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้จากคำเบิกความของร้อยตำรวจโทคติพยานโจทก์ซึ่งเป็นผู้ชำนาญในการตรวจพิสูจน์วัตถุระเบิดว่า ลูกระเบิดของกลางมีเรือนชะนวนถูกทำลายใช้ขว้างจะไม่เกิดระเบิด จึงไม่ทำให้เกิดมีแรงทำลายหรือแรงประหารได้ หาเป็นวัตถุระเบิดตามความหมายของบทบัญญัติดังกล่าวไม่ คำพิพากษาฎีกาที่โจทก์อ้างในฎีกาข้อเท็จจริงไม่ตรงกับคดีนี้ ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว ส่วนที่โจทก์ฎีกาว่าคดีนี้ไม่สมควรรอการลงโทษให้จำเลยนั้น เห็นว่าการที่ศาลจะรอการลงโทษให้จำเลยหรือไม่นั้นเป็นข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับดุลพินิจ โจทก์ฎีกาโต้แย้งในข้อนี้ไม่ได้ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218″
พิพากษายืน
