แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทจำเลยทำสักญญาเช่ซื้อรถยนต์กันระหว่างคู่สัญญากำลังปติบัติตามสัญญานั้นหยู่ กองทหานยี่ปุ่นได้ยึดเอารถยนตร์ที่เช่ากันนั้นไปเสียดังนี้ สัญญาเช่าย่อมระงับ
ย่อยาว
จำเลยทำสัญญาเช่ารถยนตร์บริสัทเอ็ดการ์บาเดอร์สัญญาชำระค่าเช่าเปนงวด ๆ และว่าผู้เช่ามีสิทธิจะซื้อรถยนตร์ได้ด้วยราคา ๑๐ บาท จำเลยชำระเงินตามสัญญาเช่าแล้ว ๗๙๑๐ บาท ต่อมาถูกกองทหานยี่ปุ่นยึดรถยนตร์รายนี้ไป
โจทจึงมาฟ้องเรียกค่าเช่าต่อจากที่ชำระแล้วจนครบจำนวนตามสัญญา ฝ่ายจำเลยต่อสู้ว่าหากฝ่ายโจทมอบรถยนตร์ไห้จำเลย ๆ ยินดีชำระค่าเช่าจนครบ แล้วจำเลยจึงฟ้องแย้งไห้โจทส่งมอบรถยนตร์ ถ้าส่งมอบไม่ได้ไห้คืนเงิน ๗๙๑๐ บาท
สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์พิพากสายกฟ้อง
โจทจำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่ารถยนตร์อันเปนวัตถุตามสัญญานี้ได้ถูกกองทหานยี่ปุ่นยึดเอาไปโดยอำนาดการทหานโจทจำเลยมิได้จัดการประการได และจะโทสว่าเปนความผิดของโจทหรือจำเลยก็ไม่ได้ ฉนั้นต่างฝ่ายจะฟ้องอีกฝ่ายหนึ่งผิดสัญญาหาได้ไม่ ด้วยไม่ไช่เรื่องกะทำผิดสัญญา เมื่อคดีปรากตว่ารถยนตร์ ๓ คันอันเปนวัตถุแห่งสัญญาได้สูนย์หายไปจากความครอบครองของคู่กรนีโดยมิไช่ความผิดของตนและไม่ซาบว่าไปหยู่นะที่แห่งได ย่อมเรียกได้ว่าทรัพย์อันเปนวัคถุแห่งสัญญาได้สูนย์หายไป สัญญานั้นย่อมระงับตามนัยแห่งประมวนกดหมายแพ่งและพานิชมาตรา ๓๗๐, ๕๗๖. จึงพิพากสายืนตามสาลล่าง.
