แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์อุทธรณ์อย่างคนอนาถาและขอทุเลาการบังคับคดี ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้โจทก์อุทธรณ์อย่างคนอนาถให้โจทก์ปฏิบัติตาม ม.229 นำค่าธรรมเนียมมาวางศาลแต่โจทก์คงนำค่าธรรมเนียมฉะเพาะฟ้องอุทธรณ์มาชำระศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์ ต่อมาเมื่อศาลอุทธรณ์สั่งไม่อนุญาตให้ทุเลาการบังคับคดีแล้วโจทก์จึงนำค่าธรรมเนียมค่าทนายที่จะต้องใช้ให้แก่คู่ควมอีกฝ่ายหนึ่งมาวางศาล ซึ่งพ้นกำหนดที่ศาลชั้นต้นสั่งให้วางแล้ว ค่าทนายเป็นค่าธรรมเนียมอย่างหนึ่ง เมื่ออุทธรณ์โจทก์ไม่ถูกต้องตาม ม.224 ศาลย่อมรับวินิจฉัยให้ไม่ได้ ต้องยกเสียตาม ม.242 (1)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยรับค่าไถ่การขายฝากที่ดิน
จำเลยให้การต่อสู้ว่า โจทก์หมดสิทธิจะไถ่เพราะพ้นกำหนดและโจทก์สละสิทธิการไถ่แล้ว
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์และขอว่าความอย่างคนอนาถากับขอทุเบาการบังคับคดี ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วให้ยกคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาเสียให้โจทก์นำค่าธรรมเนียมศาลชั้นอุทธรณ์มาวางใน ๑๐ วัน โจทก์นำค่าธรรมเนียมฟ้องอุทธรณ์มาเสีย แต่ไม่นำค่าธรรมเนียมค่าทหนายซึ่งจะต้องใช้ให้จำเลยมาวางศาล ศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์โจทก์
จำเลยคัดค้านว่าขอให้พิจารณาสั่งไม่รับอุทธรณ์เสียใหม่ ศาลชั้นต้นสั่งว่าเป็นเรื่องของศาลอุทธรณ์ที่จะสั่ง โจทก์จึงยื่นคำร้องคัดค้านต่อศาลอุทธรณ์
ต่อมาศาลอุทธรณ์ได้มีคำสั่งไม่ทุเลาการบังคับคดี โจทก์จึงนำเงินค่าธรรมเนียมค่าทนายซึ่งจะต้องใช้ให้จำเลยมาวางศาล
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคำร้องคัดค้านของจำเลยที่ว่าศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์ของโจทก์ไม่ชอบนั้นมิใช่อุทธรณ์คำสั่งจึงไม่ต้องวินิจฉัย แต่ก็ยังมีหน้าที่วินิจฉัยว่าอุทธรณ์ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่อยู่และเห็นว่าโจทก์ไม่ได้นำเงินค่าธรรมเนียมมาวางศาลใน ๑๐ วัน มาวางเมื่อพ้นกำหนดแล้ว จึงเป็นอุทธรณ์ที่ขาดอายุแล้ว การขอทุเลาการบังคับคดีไม่เกี่ยวกับการวางเงินค่าธรรมเนียม จึงไม่รับวินิจฉัยอุทธรณ์โจทก์ ให้ยกเสีย ตาม ป. วิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๔๒(๑)
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าคำสั่งศาลชั้นต้นเป็นคำสั้งให้โจทก์ปฏิบัติตาม วิ.แพ่งม.๒๒๙ ค่าทนายก็เป็นค่าธรรมเนียมอย่างหนึ่งตาม ม. ๒๒๙ ว่าผู้อุทธรณ์จะต้องนำเงินค่าธรรมเนียมที่จะต้องใช้แก่คู่ความมาวางศาล เมื่อโจทก์ไม่นำมาวางภายในกำหนด อุทธรณ์โจทก์ก็เป็นอุทธรณ์ที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมายแม้อุทธรณ์โจทก์จะไม่ต้องห้ามตาม ม.๒๒๓ ถึง ๒๒๘ แต่ก็เป็นอุทธรณ์ที่ไม่ปฏิบัติให้ถูกต้องตาม ม. ๒๒๙ ศาลอุทธรณ์จะรับอุทธรณ์ที่ฝ่าฝืนกฎหมายไว้พิจารณาไม่ได้ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกอุทธรณ์โจทก์นั้นชอบแล้ว
พิพากษายืน
