แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยสมคบกับจำเลยอื่นทำร้ายร่างกายผู้เสียหายแต่ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยเป็นผู้ทำร้ายเองนั้น ศาลลงโทษจำเลยได้
ย่อยาว
คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยทั้ง ๓ ฐานรับของโจร และลงโทษนายหนอมจำเลยฐานทำร้ายร่างกายไม่ถึงสาหัสตามมาตรา ๒๕๔ อีกะทงหนึ่ง
โจทก์อุทธรณ์ว่าบาดแผลสาหัสควรลงโทษตามมาตรา ๒๕๒
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์บรรยายในฟ้องว่านายมุดเป็นผู้แทงนายจ้อยมิได้กล่าวว่านายหนอมจำเลยสมคบกับนายมุดจำเลยด้วย แต่ทางพิจารณากลับได้ความว่านายหนอมจำเลยเป็นผู้แทง ศาลจะลงโทษนายหนอมไม่ได้ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๙๒ พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นในข้อลงโทษหนอมจำเลยฐานทำร้ายร่างกายนั้นให้ยกเสีย
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์กล่าวบรรยายว่าจำเลยทั้ง ๓ สมคบกันในการทำร้ายร่างกายนายจ้อยนั้นด้วย เมื่อโจทก์ฟ้องว่านายหนอมจำเลยสมคบกาบจำเลยอื่นทำร้ายร่างกาย แต่ตามทางพิจารณาปรากฎว่านายหนอมจำเลยเป็นผู้ทำร้ายเองดังนี้ ศาลก็ลงโทษนายหนอมจำเลยได้ ไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๙๒ ส่วนบาดแผลนั้น พะยานโจทก์ไม่พอฟังว่าสาหัส จึงพิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ลงโทษนายหนอมจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
