แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ยาที่โจทก์จำเลยผลิตขึ้นเป็นยารักษาโรคอย่างเดียวกัน บรรจุด้วยซองกระดาษขนาดเดียวกัน มีคำอธิบายสรรพคุณและวิธีใช้เป็นภาษาไทยและภาษาจีนทำนองเดียวกัน โจทก์เพียงแต่แก้ชื่อยาเพียงตัวเดียว คือ คำว่า “วิ” เป็น “พิ” อ่านแล้วคงเป็นว่า “วิเศษ” กับ “พิเศษ” เท่านั้น เห็นได้ว่าอาจทำให้ประชาชนผู้ซื้อผิดหลงได้ง่าย ทำให้เห็นเจตนาของโจทก์ว่ามีเจตนาลวงให้ประชาชนผู้ซื้อผิดหลงว่าเป็นยาอย่างเดียวกับของจำเลย นับว่าเครื่องหมายการค้าของโจทก์ดังกล่าว เลียนแบบเครื่องหมายการค้าของจำเลย
(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 36/2505
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นผู้ประดิษฐ์เครื่องหมายการค้าเพื่อใช้สำหรับยารักษาโรคซึ่งโจทก์ปรุงจำหน่าย ชื่อยาผงพิเศษชมภู และได้นำไปขอจดทะเบียน แต่นายทะเบียนไม่ยอมจดให้ อ้างว่าเหมือนหรือคล้ายเครื่องหมายการค้าซึ่งจำเลยขอจดไว้แล้ว จึงขอให้ศาลพิพากษาว่าเครื่องหมายการค้าของโจทก์ไม่เหมือนหรือคล้ายของจำเลย และห้ามจำเลยเกี่ยวข้องคัดค้านหรือขัดขวางในการที่โจทก์จะจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยมีลักษณะคล้ายและเป็นการเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของจำเลยที่จดทะเบียนไว้ เป็นการแสดงเจตนาไม่สุจริต พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาได้ปรึกษาในที่ประชุมใหญ่ โดยเอาเครื่องหมายการค้าตามตัวอย่างของโจทก์ จำเลยเทียบกันดูแล้วเห็นว่า จริงอยู่ หากผู้ซื้อเอาซองยาทังสองชนิดมาเทียบเคียงกันก็พอจะเห็นได้ว่าผิดกัน แต่ประชาชนผู้ซื้อโดยมากมักใช้ยาตามที่ได้ยินได้ทราบชื่อมาว่ายาชื่อนั้นชื่อนี้ มีคุณภาพดีอย่างนั้นอย่างนี้ ก็ไปหาซื้อตามชื่อที่ตนได้ทราบมา เมื่อยาของโจทก์จำเลยเป็นยาที่รักษาโรคอย่างเดียวกัน เป็นยาผงโรยแผลเน่าเปื่อยพุพองเหมือนกัน บรรจุด้วยซองกระดาษขนาดเดียวกัน มีคำอธิบายสรรพคุณและวิธีการใช้เป็นภาษาไทยและภาษาจีนทำนองเดียวกัน โจทก์เพียงแต่แก้ถ้อยคำชื่อยาเพียงตัวเดียว คือคำว่า “วิ” เป็น “พิ” อ่านแล้วคงเป็นว่า “วิเศษ” กับ “พิเศษ” เห็นได้ว่าอาจทำให้ประชาชนผู้ซื้อหลงผิดได้ง่าย ทำให้เห็นเจตนาของโจทก์ว่มีเจตนาลวงให้ประชาชนผู้ซื้อผิดหลงว่าเป็นยาขนานเดียวกันกับยาผงวิเศษของจำเลย ที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกาจึงลงมติว่า เครื่องหมายการค้าของโจทก์เลียนแบบเครื่องหมายการค้าของจำเลย โจทก์จึงต้องแพ้คดี
พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์
