แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
คำว่า “ราคาอันแท้จริงในท้องตลาด” หรือ “ราคา” แห่งของอย่างใด ตาม พ.ร.บ. ศุลกากรฯ มาตรา 2 นั้น หมายความว่า “ราคาขายส่งเงินสด (ในส่วนของขาเข้าไม่รวมค่าอากร) ซึ่งจะพึงขายของประเภทและ ชนิดเดียวกันได้โดยไม่ขาดทุน ณ เวลาและที่นำของเข้าหรือส่งออก แล้วแต่กรณีโดยไม่มีหักทอนหรือลดหย่อนราคาอย่างใด” ฉะนั้นการที่ จะนำราคาของของที่มาจากคนละแห่งคนละยี่ห้อ ทั้งไม่ปรากฏว่าได้ นำเข้ามาในระยะเวลาที่ใกล้เคียงกันหรือไม่อย่างไร มาถือว่าเป็นราคาเดียวกันนั้น จึงเป็นการประเมินราคาที่ไม่อยู่ในเงื่อนไข ตามที่กฎหมายบัญญัติ.
ย่อยาว
โจทก์ทั้งสองฟ้องว่า จำเลยได้นำเครื่องพิมพ์เก่าใช้แล้วจำนวน2 ชุด แท่นเครื่องพิมพ์เก่าใช้แล้วจำนวน 1 ชุด และอะไหล่เครื่องพิมพ์ (ลูกกลิ้ง) เก่าใช้แล้วจำนวน 2 ชิ้น เข้ามาในราชอาณาจักร ราคาสินค้าที่จำเลยสำแดงมีราคาต่ำกว่าราคาอันแท้จริงในท้องตลาด จำเลยจะต้องชำระอากรรวมเป็นเงินทั้งสิ้น 96,935.38 บาทขอให้จำเลยชำระเงินจำนวนดังกล่าวพร้อมด้วยเงินเพิ่มอากรขาเข้าในอัตราร้อยละ 1 ต่อเดือน หรือเศษของเดือนจากต้นเงินอากรขาเข้าเป็นเงินเดือนละ 341.18 บาท เป็นรายเดือน นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์
จำเลยให้การว่า ราคาสินค้าที่จำเลยนำเข้ามาเป็นราคาที่แท้จริงการประเมินของเจ้าพนักงานไม่ชอบ โจทก์ไม่ได้แจ้งการประเมินให้จำเลยทราบ ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม
ศาลภาษีอากรกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ทั้งสองอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “พิเคราะห์แล้ว ของที่จำเลยนำเข้าเป็นเครื่องพิมพ์เก่าใช้แล้วนำเข้าจากประเทศสิงคโปร์ โจทก์คงมีนายอลงกต มีวุฒิสม มาเบิกความถึงราคาแท้จริงในท้องตลาดที่จำเลยนำเข้าตามที่แจ้งประเมินไปคนเดียวโดยไม่มีพยานเอกสารอื่นมาแสดงประกอบ พยานโจทก์คนนี้เบิกความว่าได้เปรียบเทียบราคาของที่จำเลยนำเข้ากับเครื่องพิมพ์เก่าขนาดใกล้เคียงกัน ซึ่งเคยมีผู้นำเข้าเป็นยี่ห้ออื่นจึงได้ประเมินราคาเพิ่มเป็น 289,900.68 บาท ตามราคาที่มีผู้เคยนำเข้า ตามคำของพยานโจทก์ดังกล่าว ไม่ปรากฏว่าราคาของของที่เคยนำเข้าและนำเอามาเทียบเคียงเพื่อประเมินราคาของของที่จำเลยนำเข้านั้นมีการนำเข้าจากประเทศใด นำเข้ามาก่อนจำเลยนำเข้าเป็นเวลานานเท่าใด และแม้จะเป็นเครื่องพิมพ์เก่าขนาดใกล้เคียงกันก็เป็นเครื่องพิมพ์คนละยี่ห้อกัน ของประเภทเดียวกันถ้าเป็นคนละยี่ห้อแล้วปกติราคาจะแตกต่างกันไป และถ้าแหล่งแห่งที่มาของของที่นำเข้าเป็นคนละแห่งด้วยแล้วราคาก็จะแตกต่างกันไปอีก เมื่อได้พิจารณาถึงความหมายของคำว่า ราคาอันแท้จริงในท้องตลาดที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 2ว่า “คำว่า “ราคาอันแท้จริงในท้องตลาด” หรือ “ราคา” แห่งของอย่างใดนั้น หมายความว่า ราคาขายส่งเงินสด (ในส่วนของขาเข้าไม่รวมค่าอากร) ซึ่งจะพึงขายของประเภทและชนิดเดียวกันได้โดยไม่ขาดทุน ณ เวลา และที่นำของเข้าหรือส่งออกแล้วแต่กรณี โดยไม่มีหักทอนหรือลดหย่อนราคาอย่างใด” แล้วการที่จะนำราคาของของที่มาจากคนละแห่ง คนละยี่ห้อทั้งไม่ปรากฏว่าได้นำเข้ามาในระยะเวลาที่ใกล้เคียงกันหรือไม่อย่างไรมาถือว่าเป็นราคาเดียวกันนั้นเป็นการประเมินราคาที่ไม่อยู่ในเงื่อนไขตามที่บัญญัติไว้ข้างต้น ราคาที่เจ้าพนักงานของโจทก์ที่ 1 ประเมินใหม่จึงรับฟังไม่ได้ว่าเป็นราคาอันแท้จริงในท้องตลาดของของที่จำเลยนำเข้า ทั้งข้อเท็จจริงจากการนำสืบของโจทก์ก็ไม่ปรากฏว่าการสำแดงราคาของของที่จำเลยนำเข้านั้นมีพฤติการณ์ที่จะแสดงให้เห็นว่าจะสำแดงราคาต่ำกว่าที่เป็นจริง การประเมินของเจ้าพนักงานโจทก์ที่ 1 ที่กำหนดขึ้นใหม่จึงเป็นการไม่ชอบ…”
พิพากษายืน.
