แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เครื่องหมายการค้าของโจทก์เป็นรูปหมีกำลังนั่งป้อนนมลูกด้วยขวดนม ส่วนของจำเลยเป็นรูปหมียืนเกาะถ้วย จึงไม่มีลักษณะในทางเหมือนหรือคล้ายคลึงกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์
เมื่อขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าในสินค้าจำพวกใด ถือเป็นการขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าทั้งหมดทั้งจำพวกของสินค้าในจำพวกนั้น ๆ ผู้ขออาจนำเครื่องหมายการค้านั้นไปใช้กับสินค้าชนิดอื่นในจำพวกนั้นก็ได้ เว้นแต่จะได้ขอจดทะเบียนจำกัดรายการสินค้าไว้แน่นอนว่าจะใช้กับสินค้าของผู้ขอชนิดนั้นอย่างเดียว
โจทก์เรียกขานเครื่องหมายการค้าของตนว่า “ตราหมี” จำเลยเรียกของตนว่า “ตราหมีทอง” ไม่แสดงว่าจำเลยใช้สิทธิในทางไม่สุจริต
การที่จำเลยใช้รูปหมียืนเกาะถ้วยหาเป็นการละเมิดเครื่องหมายการค้าของโจทก์ที่เป็นรูปหมีนั่งป้อนนมลูกด้วยขวดนมไม่ เพราะรูปหมีทั่ว ๆ ไปไม่มีลักษณะบ่งเฉพาะแต่อย่างใด โจทก์ไม่มีสิทธิจะสงวนรูปหมีทั่ว ๆ ไปไว้ใช้สำหรับเครื่องหมายการค้าของตนแต่ผู้เดียว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเป็นรูปหมีในสารสำคัญต่อกองเครื่องหมายการค้า กระทรวงเศรษฐการในสินค้าจำพวก ๔๒ ซึ่งเป็นจำพวกเดียวกับที่โจทก์ได้ขอจดทะเบียนไว้แล้ว โจทก์ได้ยื่นคำคัดค้าน แต่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าได้ยกคำคัดค้านของโจทก์ การที่จำเลยเอารูปหมีซึ่งเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ไปประกอบกับส่วนประกอบอื่นแล้วนำไปขดจดทะเบียนนี้จึงเป็นการใช้สิทธิที่ไม่สุจริต มีแต่จะเกิดการเสียหายแก่โจทก์ และเป็นการละเมิดต่อโจทก์และเครื่องหมายการค้าของจำเลยไม่มีลักษณะบ่งเฉพาะอันจะทำให้เห็นผิดไปจากของโจทก์ทำให้สาธารณชนอาจเข้าใจสับสนและผิดไปว่าสินค้าของจำเลยนั้นเป็นของโจทก์ หรือโจทก์มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ขอให้ศาลเพิกถอนการขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลย และให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์
จำเลยให้การว่า เครื่องหมายการค้าของโจทก์จำเลยมีลักษณะบ่งเฉพาะที่ได้นำมาใช้ให้เห็นว่าผิดต่างกัน สินค้าของโจทก์เป็น “นม” ของจำเลยเป็น “น้ำปลา” แม้จะอยู่ในจำพวก ๔๒ ด้วยกันก็เป็นสินค้าคนละประเภท โจทก์ค้านมอย่างเดียวไม่มีสิทธิก้าวล่วงไปห้ามมิให้บุคคลอืนใช้เครื่องหมายนั้นในสินค้าประเภทอื่นนอกจากนม การเรียกขานชื่อสินค้าก็ต่างกัน ย่อมไม่ทำให้ประชาชนทั่วไปสับสนหลงผิด โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง คดีโจทก์ขาดอายุความ
ศาลชั้นต้นเห็นว่าคดีพอวินิจฉัยได้แล้วจึงให้งดสืบพยานทั้งสองฝ่ายแล้วพิพากษาว่า เครื่องหมายการค้าของโจทก์จำเลยมีลักษณะแตกต่างกัน สินค้าของโจทก์เป็นนม ของจำเลยเป็นน้ำปลา เครื่องหมายของจำเลยมีลักษณะบ่งเฉพาะผิดกับสินค้าของโจทก์จนเห็นได้ชัด ไม่อาจทำให้บุคคใดหลงสับสนไปได้ โจทก์ไม่ได้จดทะเบียนเครื่องหมายคำประดิษฐ์ว่า “ตราหมี” ไว้ จะถือว่าสิทธิคำว่าตราหมีไม่ได้ จำเลยมีสิทธิที่จะจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามคำขอของจำเลยได้ โดยชอบและเป็นการใช้สิทธิโดยสุจริต ไม่เป็นการละเมิดในเครื่องหมายการค้าของโจทก์ โจทก์จะเรียกเอาค่าเสียหายจากจำเลยไม่ได้ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เครื่องหมายการค้าของโจทก์เป็นรูปหมีกำลังนั่งป้อนนมลูกด้วยขวดนม ส่วนของจำเลยเป็นรูปหมียืนเกาะถ้วย จึงไม่มีลักษณะในทางเหมือนหรือคล้ายคลึงกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์
เมื่อจำเลยขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าในสินค้าจำพวกใดถือเป็นการขดจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าทั้งจำพวกของสินค้าในจำพวกนั้น จำเลยอาจนำเครื่องหมายการค้านั้นไปใช้กับสินค้าชนิดอื่นในจำพวกนั้นก็ได้ เว้นแต่จะได้ขอจดทะเบียนจำกัดรายการสินค้าไว้แน่นอนว่าจะใช้กับสินค้าของจำเลยชนิดนั้นอย่างเดียว แต่เนื่องจากเครื่องหมายการค้าของจำเลยกับของโจทก์แตกต่างกันมาก และไม่มีลักษณะคล้ายหรือเหมือนกันเลย ฎีกาของโจทก์ข้อนี้จึงไม่เป็นเหตุให้ชนะคดีได้
ที่โจทก์ฎีกาว่าจำเลยขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริตนั้น เห็นว่าโจทก์เรียกขานเครื่องหมายการค้าของตนว่า “ตราหมี” จำเลยเรียกของตนว่า “ตราหมีทอง” ไม่แสดงว่าจำเลยใช้สิทธิในทางไม่สุจรติ แต่กลับส่งไปในทางสุจริต เพื่อไม่ให้พ้องกับคำว่าตราหมีของโจทก์
ที่โจทก์ฎีกาว่าจำเลยกระทำละเมิดต่อโจทก์โดยนำเอารูปหมีไปขดจดทะเบียนเป็นเครื่องหมายการค้าของจำเลยนั้น เห็นว่า การที่จำเลยใช้รูปหมียืนเกาะถ้วยหาเป็นการละเมิดเครื่องหมายการค้าของโจทก์ที่เป็นรูปหมีนั่งป้อนนมลูกด้วยขวดนมไม่ เพราะรูปหมีทั่ว ๆ ไป ไม่มีลักษณะบ่งเฉพาะแต่อย่างใดโจทก์ไม่มีสิทธิจะสงวนรูปหมีทั่ว ๆ ไปไว้สำหรบเครื่องหมายการค้าของตนแต่ผู้เดียว
พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์.
