แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในคดีที่ศาลชั้นต้นตัดสินลงโทษจำเลย จำเลยฝ่ายเดียวอุทธรณ์ ในชั้นโจทก์ฎีกา โจทก์จะขอให้ลงโทษจำเลยยิ่งกว่าที่ศาลชั้นต้นว่างไว้มิได้
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปล้นทรัพย์ขอให้ลงโทษตามมาตรา ๓๐๑-๖๓-๓๒ กับ พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญา พ.ศ.๒๔๗๗ ฉะบับที่ ๔ ม.๗ ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามฟ้องโจทก์
จำเลยฝ่ายเดียวอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยที่ ๑ ผู้เดียวมีผิดฐานรับของโจร
โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงและขอให้ลงโทษจำเลยตามฟ้อง
ศาลฎีกาตัดสินว่าจำเลยได้ทำผิดจริงตามฟ้อง แต่ที่โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามฟ้องนั้น โจทก์มิได้อธิบายและมิได้อุทธรณ์ว่าศาลชั้นต้นลงโทษไม่เต็มตามฟ้องอย่างไร ศาลฎีกาจึงไม่มีเหตุจะแก้คำพิพากษายืนตามศาลชั้นต้นทุกประการ
